Боболарим Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб динига эргашганман. У Аллоҳга тавҳид асосида ибодат қилиш динидир. Биз учун Аллоҳга бирон нарсани шерик қилиш жоиз эмас. У ёлғиздир, ягонадир. Менинг ва боболаримнинг тавҳид ва иймон билан сийланишимиз Аллоҳнинг бизга ва одамларга кўрсатган фазлу марҳаматидандир. Лекин кўп одамлар Аллоҳнинг неъматларига шукр қилмайдилар, нонкўрлик қиладилар.
Кейин Юсуф зиндондаги икки йигитга қарата шундай деди: "Турли-туман худоларга сиғинган яхшими ёки шериксиз, ягона ва ҳеч қачон мағлуб бўлмайдиган ғолиб Аллоҳгами?"
Сизлар Аллоҳни қўйиб, ибодат қилаётган нарсаларингиз ўзларингиз ва ота-боболарингиз номлаб олган исмлардан бошқа нарса эмас. Уларнинг илоҳликка ҳеч қандай алоқаси йўқ. Аллоҳ уларнинг тўғрилигига бирон ҳужжат нозил қилмаган. Ҳамма махлуқотлар борасидаги ҳукм ёлғиз Аллоҳники. Аллоҳ Ўзигагина ибодат қилишингизни буюрган. Ширк келтиришдан қайтарган. Ҳеч бир қинғирлиги йўқ тўғри дин мана шу. Лекин кўп одамлар буни билмайдилар. Билмаганлари туфайли Аллоҳга ширк келтириб, У Зотнинг махлуқотларига ибодат қиладилар.
Эй ҳамзиндон дўстларим, тушида шароб тайёрлаган одам зиндондан чиқиб, ўз ишига қайтади, хожасига соқийлик қилади. Бошидаги нонни қушлар еяётганини кўрган одам эса осиб ўлдирилади ва унинг бошини қушлар чўқийдилар. Сизлар сўраган иш битди, тамом. Энди унинг содир бўлиши муқаррар.
Юсуф у иккисидан нажот топадигани деб ўйлаганига, яъни, подшоҳнинг соқийсига: "Хожанг олдида мени ёдга ол, зора у мени қамоқдан озод этса", деди. Шайтон соқийга хожаси олдида Юсуфни эсга олишни унуттирди. Шу билан Юсуф яна зиндонда бир неча йил қолиб кетди.