اِنَّ الَّذِیْنَ قَالُوْا رَبُّنَا اللّٰهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوْا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ اَلَّا تَخَافُوْا وَلَا تَحْزَنُوْا وَاَبْشِرُوْا بِالْجَنَّةِ الَّتِیْ كُنْتُمْ تُوْعَدُوْنَ ۟
සැබැවින්ම ‘අපගේ පරමාධිපති අල්ලාහ්ය. ඔහු හැර වෙනත් පරමාධිපතියෙකු අපට නැත.’ යැයි පවසා, ඔහුගේ නියෝග පිළිපදිමින් හා ඔහු තහනම් කළ දැයින් වැළකෙමින් ඒ මත ස්ථාවරව සිටියවුන් වනාහි, මලක්වරුන් ඔවුන් වෙත පහළ වී ඔවුන් ඉදිරියේ පෙනී සිටින විට ඔවුනට, ‘නුඹලා මරණය ගැන හෝ ඉන් පසු ඇති දෑ ගැන බිය නොවනු. මෙලොවෙහි නුඹලා හැර දමා ආ දෑ ගැන ද දුක් නොවනු. මෙලොවෙහි නුඹලා අල්ලාහ්ව විශ්වාස කොට, නුඹලා කළ දැහැමි ක්රියාවන් සඳහා ප්රතිඥ දෙනු ලබමින් සිටි ස්වර්ගය ගැන සතුටු වනු.’ යැයි පවසා සිටිති.
التفاسير: