و كسانى را كه دینشان را به بازى و سرگرمى گرفتهاند و زندگى دنیا آنان را فریفته است رها كن؛ و [مردم را] با این [قرآن] اندرز ده تا مبادا كسى به [كیفر] آنچه به دست آورده است به هلاكت بیفتد در حالى كه در برابر الله برای [رهایی از عذابِ] آن نه [دوست و] کارسازی دارد و نه شفاعتگرى؛ و [حتی] اگر [بخواهد براى نجات خویش] هر فدیهاى دهد، از او پذیرفته نمیشود. اینان هستند كه به [کیفر] آنچه به دست آوردهاند، هلاک گشتهاند و به [سزای] آنكه كفر مىورزیدند، شرابى از آبِ جوشان و عذابى پردرد [در پیش] دارند.
[ای پیامبر،] بگو: «آیا به جای الله چیزی را بخوانیم که نه به ما سود میدهد و نه زیان میرساند؟ و آیا پس از آنکه الله ما را هدایت کرده است [به سوی گمراهی] به عقب بازگردیم؟ همچون کسی که شیاطین او را [فریب داده و از راه راست] به در بُردهاند و او در زمین حیران و سرگشته مانده است، در حالی که او یارانی [دلسوز] دارد که به هدایت دعوتش میکنند [و میگویند:] "به سوی ما بیا"». بگو: «بیتردید، هدایت [راستین]، هدایت الله است و ما فرمان یافتهایم که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم؛
و اوست که آسمانها و زمین را بهحق آفرید و روزی که [الله به هر چیزی] بگوید: «موجود شو»، بیدرنگ موجود میشود. سخن او حق است؛ و روزی که در صور دمیده میشود، فرمانروایی از آنِ اوست. او دانای پنهان و پیداست و اوست که حکیمِ آگاه است.