ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
7
:
33
وَاِذْ اَخَذْنَا مِنَ النَّبِیّٖنَ مِیْثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُّوْحٍ وَّاِبْرٰهِیْمَ وَمُوْسٰی وَعِیْسَی ابْنِ مَرْیَمَ ۪— وَاَخَذْنَا مِنْهُمْ مِّیْثَاقًا غَلِیْظًا ۟ۙ
او یاد کړه -اې پېغمبره- کله چې مونږ د پېغمبرانو څخه ټېنګه ژمنه واخیسته چې یوازې د یو الله عبادت به کوي او د هغه سره به څوک نه شریکوي، او کومه وحي چې دوی ته راغلې هغه به رسوي، او له تا مو ځانګړې (ژمنه) واخیسته، او له نوح او ابراهیم او موسی او د مریمې زوی عیسی څخه، له دوی مو ټېنګه ژمنه واخیسته چې وفاء به کوي په رسولو د الله د هغه رسالت (پېغام) کوم چې دوی ته په امانت ورکړل شوی و.
التفاسير:
8
:
33
لِّیَسْـَٔلَ الصّٰدِقِیْنَ عَنْ صِدْقِهِمْ ۚ— وَاَعَدَّ لِلْكٰفِرِیْنَ عَذَابًا اَلِیْمًا ۟۠
دا ټېنګه ژمنه الله تعالی له پېغمبرانو ځکه واخیستله څو له ریښتینو پېغمبرانو څخه د دوی د ریښتیا په اړه پوښتنه وکړي، کافرانو ته د زورنې په موخه، او الله تعالی د قیامت په ورځ په ده او د ده په پېغمبرانو باندې کفر کوونکو ته د دوزخ د اور دردناک عذاب چمتو کړی دی.
التفاسير:
9
:
33
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا اذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ اِذْ جَآءَتْكُمْ جُنُوْدٌ فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیْحًا وَّجُنُوْدًا لَّمْ تَرَوْهَا ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ بَصِیْرًا ۟ۚ
ای هغو کسانو چې په الله یې ایمان راوړی او د هغه په شریعت یې عمل کړی، یاد کړئ د الله نعمت پر تاسو، کله چې مدینې ته ډلې ډلې لښکرې ستاسو د وژلو لپاره راغلې، او منافقانو او یهودو ورسره مرسته وکړه، نو مونږ پرې سیلۍ راولېږله چې هغه د صبا باد و کوم سره چې د پېغمبر علیه السلام مرسته شوې وه، او مونږ د ملائکو لښکرې هم راولېږلې چې تاسو نه کتلې، نو کافران په تېښته پر شا شول، چې هېڅ وس یې نه درلود، او الله تعالی په هغه څه چې تاسو کول لېدونکی دی هېڅ ترې نشي پټېدلای، او زر دی چې تاسو ته به ستاسو د کړنو بدله درکړي.
التفاسير:
10
:
33
اِذْ جَآءُوْكُمْ مِّنْ فَوْقِكُمْ وَمِنْ اَسْفَلَ مِنْكُمْ وَاِذْ زَاغَتِ الْاَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوْبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّوْنَ بِاللّٰهِ الظُّنُوْنَا ۟ؕ
او کله چې تاسو ته کافران د درې له پورته او ښکته، ختیځ او لوېدیځ خوا وو راغلل، دغه مهال سترګې له ټولو شیانو څخه یوازې خپل دښمن خواته کږې شوې، او د سختې وېرې له کبله زړونه ستونو ته ورسېدل، او په الله تعالی مو ګڼ ګومانونه کول؛ کله به د مرستې او کله ترې د ناهیلې کیدلو.
التفاسير:
11
:
33
هُنَالِكَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُوْنَ وَزُلْزِلُوْا زِلْزَالًا شَدِیْدًا ۟
د خندق غزا په دغه دریځ کې مومنان وآزمایل شول دا چې د دښمنانو راټولېدو سره مخامخ شول، او د وېرې له کبله په سختو خوځولو سره وخوځول شول، او په دې ازميښت کې مومن او منافق څرګند شول.
التفاسير:
12
:
33
وَاِذْ یَقُوْلُ الْمُنٰفِقُوْنَ وَالَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗۤ اِلَّا غُرُوْرًا ۟
په دغه ورځ منافقانو او کمزوري ایمان والاوو چې په زړونو کې یې شک دی وویل: په دښمن باندې د بریا او پر ځمکه د واکمنۍ وعده نه وه کومه چې مونږ سره الله او د هغه رسول کړې وه پرته له دې چې برباده او بې بنسټه وي.
التفاسير:
13
:
33
وَاِذْ قَالَتْ طَّآىِٕفَةٌ مِّنْهُمْ یٰۤاَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوْا ۚ— وَیَسْتَاْذِنُ فَرِیْقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُوْلُوْنَ اِنَّ بُیُوْتَنَا عَوْرَةٌ ۛؕ— وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ ۛۚ— اِنْ یُّرِیْدُوْنَ اِلَّا فِرَارًا ۟
او یاد کړه -ای پېغمبره- کله چې وویلې د منافقانو یوې ډلې مدینې والاوو ته: ای د یثرب (د مدینې نوم وو د اسلام څخه مخکې) خلکو، ستاسو پاتې کېدل نشته د خندق نږدې د سلع غره په لمن کې نو خپلو کورونو ته ستانه شئ، او یوې ډلې د پېغمبر علیه السلام څخه اجازه غوښتله چې خپلو کورونو ته په دې بهانه وګرځي چې هغه دښمن ته ښکاره دي، خو هغه ښکاره نه دي څرنګه چې دوی دعوه کوي، بلکه دوی په دروغو عذر وړاندې کولو سره له دښمن څخه تېښته غواړي.
التفاسير:
14
:
33
وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِمْ مِّنْ اَقْطَارِهَا ثُمَّ سُىِٕلُوا الْفِتْنَةَ لَاٰتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوْا بِهَاۤ اِلَّا یَسِیْرًا ۟
او که چېرې دښمن پر دوی د مدینې له ټولو خواوو ورننوځي او له دوی وغواړي چې کفر او الله سره شریک نیولو ته بېرته وګرځي نو دوی به خامخا دښمن سره دا ومني، او په مرتد کېدلو او کفر ته بېرته ګرځېدلو کې به ځنډ ونکړي مګر لږ.
التفاسير:
15
:
33
وَلَقَدْ كَانُوْا عَاهَدُوا اللّٰهَ مِنْ قَبْلُ لَا یُوَلُّوْنَ الْاَدْبَارَ ؕ— وَكَانَ عَهْدُ اللّٰهِ مَسْـُٔوْلًا ۟
او پرته له شکه دغو منافقانو د احد په ورځ له جګړې د تېښتې وروسته ژمنې وکړې، که الله هغوی په بله جګړه حاضر کړي؛ نو له خپل دښمن سره به هرومرو جګړه کوي، د هغوی د وېرې له امله به نه تښتي، خو هغوی بيا هم ژمنه ماته کړه، بنده د هغه څه په اړه پوښتل کيږي چې له الله سره یې پرې ژمنه کړې وه او ژر به حساب ورسره پرې وشي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• منزلة أولي العزم من الرسل.
د اولو العزم (د کلکې ارادې خاوندانو) پېغمبرانو مرتبه.
• تأييد الله لعباده المؤمنين عند نزول الشدائد.
مومنو بنده ګانو سره د سختیو د نازلېدو پر مهال د الله تعالی مرسته.
• خذلان المنافقين للمؤمنين في المحن.
مومنانو ته په مصیبتونو کې د منافقانو رسوایي.
