ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
25
:
30
وَمِنْ اٰیٰتِهٖۤ اَنْ تَقُوْمَ السَّمَآءُ وَالْاَرْضُ بِاَمْرِهٖ ؕ— ثُمَّ اِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً ۖۗ— مِّنَ الْاَرْضِ اِذَاۤ اَنْتُمْ تَخْرُجُوْنَ ۟
او د الله تعالی له سترو نښانو څخه چې په قدرت او یووالي يې دلالت کوي د غورځېدو پرته د آسمان، او نړېدو پرته د ځمکې ودرېدل دي، د الله په امر سره، بیا کله چې تاسي له ځمکې څخه د ملائکې په شپیلي کې پوکي کولو سره راوبلي نو تاسو به له خپلو قبرونو څخه د حساب او بدلې لپاره راوځئ.
التفاسير:
26
:
30
وَلَهٗ مَنْ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— كُلٌّ لَّهٗ قٰنِتُوْنَ ۟
او یوازې هغه لره دي څه چې آسمانونو کې دي، او یوازې هغه لره دي څه چې په ځمکه کې دي په ملکیت، پېدایښت او اندازه کولو سره، ټول هغه څه چې آسمانو کې دي او ټول هغه چې په ځمکه کې دي د ده له مخلوقاتو څخه ده ته غاړه ايښودونکي او د ده امر ته تسلمېدونکي دي.
التفاسير:
27
:
30
وَهُوَ الَّذِیْ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیْدُهٗ وَهُوَ اَهْوَنُ عَلَیْهِ ؕ— وَلَهُ الْمَثَلُ الْاَعْلٰى فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۚ— وَهُوَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟۠
او هغه ذات دی چې پېدایښت یې له مخکېنۍ بېلګې پرته پېل کړی، او بیا یې د فنا کېدو وروسته راګرځوي، او بېرته راګرځونه د پېل څخه آسانه ده، او دواړه ورته آسانه دي، ځکه چې کله د یو څه اراده وکړي ورته وایي: (وشه) نو وشي، او ده لره لوړه ستاینه ده په ټولو د بشپړتیا او لویۍ صفتونو کې، او هغه برلاسه دی چې څوک پرې نه برلاسه کېږي، او د مخلوق په پېدایښت او سمبالښت کې دحکمت والادی.
التفاسير:
28
:
30
ضَرَبَ لَكُمْ مَّثَلًا مِّنْ اَنْفُسِكُمْ ؕ— هَلْ لَّكُمْ مِّنْ مَّا مَلَكَتْ اَیْمَانُكُمْ مِّنْ شُرَكَآءَ فِیْ مَا رَزَقْنٰكُمْ فَاَنْتُمْ فِیْهِ سَوَآءٌ تَخَافُوْنَهُمْ كَخِیْفَتِكُمْ اَنْفُسَكُمْ ؕ— كَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الْاٰیٰتِ لِقَوْمٍ یَّعْقِلُوْنَ ۟
ای مشرکانو! الله تعالی تاسو ته ستاسو له ځانو اخیستل شوی یو مثال بیانوي: آیا ستاسو د ملکیت له مریانو څخه تاسو سره ستاسو په شتمنیو کې څوک په برابره شریک شته، چې تاسو وېرېږئ چې شتمني مو درسره وویشي لکه څرنکه چې ځینې له تاسو خپل خپلواک سیال څخه وېرېږي چې شتمنۍ یې ورسره ونه ویشي؟ آیا تاسو خپلو ځانو لپاره د مریانو په داسې (چلن) خوښ یاست؟ له شک پرته په دې خوښ نه یاست، نو الله خو ډېر وړ دی چې په خپل ملکیت کې د مخلوقاتو او مریانو څخه څوک شریک ونلري، په دغه څېر او نورو مثالونو سره مونږ ګڼ ډول دلیلونه بیانوو هغو خلکو لپاره چې عقل کاروي، ځکه چې همدوی ترې ګټه اخلي.
التفاسير:
29
:
30
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْۤا اَهْوَآءَهُمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ ۚ— فَمَنْ یَّهْدِیْ مَنْ اَضَلَّ اللّٰهُ ؕ— وَمَا لَهُمْ مِّنْ نّٰصِرِیْنَ ۟
د هغوی د لار ورکۍ لامل په دلايلو کې کموالی او د هغو نه بيانول نه دي، بلکې هغه د نفسي غوښتنو پيروي او د هغوی له لوري پر هغوی د الله د حق په اړه د ناپوهۍ له مخې د پلرونو پسې تګ دی، نو څوک به د لارښوونې توفيق ورکړي څوک چې الله لار ورکی کړی وي، هيڅوک هم توفيق نشي ورکولای او نه به هغوی لره مرستندويان وي چې د الله له عذابه يې وژغوري.
التفاسير:
30
:
30
فَاَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّیْنِ حَنِیْفًا ؕ— فِطْرَتَ اللّٰهِ الَّتِیْ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا ؕ— لَا تَبْدِیْلَ لِخَلْقِ اللّٰهِ ؕ— ذٰلِكَ الدِّیْنُ الْقَیِّمُ ۙۗ— وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۗۙ
ای پېغمبره! هغه دین ته مخ کړه ته او هغه څوک چې درسره دي کوم ته چې الله ور مخ کړی یې؛ د ټولو دینونو څخه ده ته ورکوږ شه، د اسلام دین چې خلک یې پرې پېدا کړي، د الله د پېدایښت بدلون نشته، همدا نېغ دین دی چې کوږوالی نه لري، لیکن زیاتره خلک نه پوهېږي چې حق دین همدا دین دی.
التفاسير:
31
:
30
مُنِیْبِیْنَ اِلَیْهِ وَاتَّقُوْهُ وَاَقِیْمُوا الصَّلٰوةَ وَلَا تَكُوْنُوْا مِنَ الْمُشْرِكِیْنَ ۟ۙ
ده ته له خپلو ګناهونو څخه په توبه کولو وروګرځئ، او په پلي کولو د هغه د اوامرو او د هغه د نواهیو څخه په ځان ساتلو ترې ووېرېږئ، او لمونځ په پوره توګه بشپړ کړئ، او له هغو مشرکانو مه ګرځئ چې له فطرت سره ټکر کې دي په خپلو عبادتونو کې د الله سره شریک نیسي.
التفاسير:
32
:
30
مِنَ الَّذِیْنَ فَرَّقُوْا دِیْنَهُمْ وَكَانُوْا شِیَعًا ؕ— كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُوْنَ ۟
او له هغو مشرکانو مه کېږئ چې خپل دین یې بدل کړی، او په ځینې یې ایمان راوړی، او په ځېنې یې کفر کړی، او ډلې شوي دي، هره ډله یې په خپل باطل باندې خوشاله ده، فکر کوي چې یوازې همدوي په حقه دي او له دوی پرته نور په باطله دي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• خضوع جميع الخلق لله سبحانه قهرًا واختيارًا.
په زور او په خوښه الله تعالی ته د ټولو مخلوقانو عاجزي.
• دلالة النشأة الأولى على البعث واضحة المعالم.
د لومړي پېدایښت دلالت په پاڅون باندې څرګندې نښې دي.
• اتباع الهوى يضل ويطغي.
د هوس تابعداري خلک بې لارې او سرکښه کوي.
• دين الإسلام دين الفطرة السليمة.
د اسلام دین د سم فطرت دین دی.
