ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة القيرغيزية - شمس الدين حكيموف
رقم الصفحة:
52
:
15
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ
Бир кезде алар анын алдына «салам» деп киришти. (Ибрахим) «Чынында, биз силерден коркуп жатабыз» - деди.
التفاسير:
53
:
15
قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
«Коркпогун, дешти алар, - биз албетте, сага илимдүү бир перзенттин сүйүнчүсүн билдиребиз».[1]
[1] Периштелер кабарын берген бул “илимдүү бала” Исхак болчу.
التفاسير:
54
:
15
قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
(Ибрахим) айтты: «Мага карылык келгенде сүйүнчүлөп жатасыңарбы? Эмне менен сүйүнчүлөйсүңөр?”
التفاسير:
55
:
15
قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ
«Биз сага акыйкатты сүйүнчүлөдүк. Эми, сен үмүтү жоктордон болбогун» дешти.
التفاسير:
56
:
15
قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ
(Ибрахим) айтты: «Раббисинин ырайымынан залым адамдар гана үмүтсүз болушат.
التفاسير:
57
:
15
قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
(Дагы мындай) деди: «О, элчилер, эмне жумуш менен келдиңер?»
التفاسير:
58
:
15
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
Айтышты: «Биз кылмышкер коомго (аларды жазалоо үчүн) жиберилгенбиз.
التفاسير:
59
:
15
إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ
Бирок, Луттун үй-бүлөсүнүн бардыгын куткарабыз.
التفاسير:
60
:
15
إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
Аялынан башкасын. Биз, аны (Аллахтын буйругу менен, азапта) калуучулардан болот деп өкүм кылдык».
التفاسير:
61
:
15
فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
Элчилер Луттун үй-бүлөсүнө келгенде,
التفاسير:
62
:
15
قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
Ал: «Силер бейтааныш коомсуңар(бы)?» - деди.
التفاسير:
63
:
15
قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ
(Элчилер) айтышты: «Жок, биз бузулган коомуң күмөн санаган нерсени (азапты) алып келдик.
التفاسير:
64
:
15
وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
Биз сага чындыкты гана алып келдик. Биз чынчылбыз.
التفاسير:
65
:
15
فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ
Эми, түндүн бир бөлүгүндө (таңга маал) үй-бүлөңдү (айылдан) алып чык дагы, өзүң артынан түш. Силерден эч бир адам карбаластабасын (тез баскыла) жана буюрулган тарапка көте бергиле».
التفاسير:
66
:
15
وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ
Биз ага (Лутка) таңга маал ошол (бузук) коомдун «куйругу кыркылышы»[1] жөнүндөгү ушул буйрукту вахий кылдык.
[1] «Куйругу кыркылат» деген сөз алардан эч укум-тукум калбай, бардыгы кыйрайт деген мааниде.
التفاسير:
67
:
15
وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ
Анан, шаардын (бузук) элдери сүйүнгөн бойдон жетип келишти.[1]
[1] Себеби, алар бачабаз адамдар эле. Луттун үйүнө эки сулуу жигит келди деген кабарды Луттун ыймансыз аялынан укканда, ошол эки “сулуу жигиттин” ышкысында жарышып келип, көздөрү кызарып турушту.
التفاسير:
68
:
15
قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ
(Лут): «Булар менин мейманым. Мени шерменде кылбагыла!
التفاسير:
69
:
15
وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ
Аллахтан корккула! Абийиримди төкпөгүлө!» – деди.
التفاسير:
70
:
15
قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(Бузукулар) айтты: «Биз сени ааламдардан кайтарбадык беле?!»[1]
[1] “Ааламдын ар жагынан келген адамдарды үйүңө жашырбай жүр” дебедик беле”
التفاسير:
