ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية الكرمانجية - اسماعيل سگێری
رقم الصفحة:
143
:
6
ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۖ مِّنَ ٱلضَّأۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡمَعۡزِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ نَبِّـُٔونِي بِعِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
143. و ژ تەرشان هەشت جۆت [گۆشت حەلال] [دایینە]، ژ پەزێ سپی نێر و مێ، و ژ بزنی نێر و مێ. بێژە: ئەرێ خودێ ژ ڤان یێ نێر حەرام كرییە؟ یان ژ وان یێ مێ؟ یان ژی یا (تێژكا) د مالبچویكێ مێیاندا؟ كا ژ زانین بۆ من بێژن، ئەگەر هوین ڕاستگۆنە.
التفاسير:
144
:
6
وَمِنَ ٱلۡإِبِلِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ وَصَّىٰكُمُ ٱللَّهُ بِهَٰذَاۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا لِّيُضِلَّ ٱلنَّاسَ بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
144. و ژ حێشتران جۆتەك [نێر و مێ] و ژ چێلان جۆتەك [نێر و مێ]، [مە دایینە هەوە]. بێژە: ئەرێ خودێ ژ ڤان یێ نێر حەرام كرییە؟ یان ژ وان یێ مێ؟ یان ژی یا (تێژكا) د مالبچویكێ مێیاندا؟ یان ژی هوین یێت ئامادە و حازربوون وەختێ خودێ فەرمان ب ڤێ چەندێ دایییە هەوە؟!! ڤێجا ما كی ژ وی ستەمكارترە ئەوێ درەوێ ژ كیسێ خودێ بكەت، دا ژ نەزانین خەلكی د سەردا ببەت؟ و ب ڕاستی خودێ مرۆڤێت ستەمكار ڕاستەڕێ ناكەت.
التفاسير:
145
:
6
قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
145. [هەی موحەممەد] بێژە: [گاورێت مەكەهێ] ئەز د وێ وەحییێدا یا بۆ من هاتی [كو قورئانە] تشتەكێ حەرام و نەدورست ل سەر هەر ئێكێ هەبیت نابینم، ژ بلی مراری یان ژی خوینەكا ڕۆن یان ژی گۆشتێ بەرازی، نێ ئەو یێ پیسە، یان ژی ژ گونەهـ ناڤێ غەیری خودێ ل سەر ئینا بیت، ڤێجا هەر كەسێ نەچار ببیت [ژ برساندا ژ حەرامێ بۆری بخۆت] بەلێ بێی كو دل ل سەر هەبیت و زێدە بدەتە بەر [چو گونەهـ ل سەر نینە]، ب ڕاستی خودایێ تە گونەهـ ژێبەر و دلۆڤانە.
التفاسير:
146
:
6
وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٖۖ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ وَٱلۡغَنَمِ حَرَّمۡنَا عَلَيۡهِمۡ شُحُومَهُمَآ إِلَّا مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ أَوِ ٱلۡحَوَايَآ أَوۡ مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖۚ ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِبَغۡيِهِمۡۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
146. و مە هەمی جانەوەرێت ب پەنج ل سەر جوهییان حەرام و نەدورستكرن، و ژ چێل و پەزان، مە بەزێ وان ژ بلی یێ ب پشتا وانڤە ژ لایێ زكیڤە و ب عویر و ڕویڤیكانڤە، یان یێ تێكەلی هەستی، مە ل سەر وان حەرامكر، و ئەڤ جزایە ژ بەر ستەم و خرابییا وان، مە دا بەر وان، و بێ گۆمان ئەم ڕاستبێژین.
التفاسير:
