ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية الكرمانجية - اسماعيل سگێری
رقم الصفحة:
95
:
6
۞ إِنَّ ٱللَّهَ فَالِقُ ٱلۡحَبِّ وَٱلنَّوَىٰۖ يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَمُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتِ مِنَ ٱلۡحَيِّۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ
95. ب ڕاستی خودێیە دندك و بەركان دپەقینیت [ئانكو ئەوە دندك و بەركان كەر دكەت و بستیك و كیزیكی ژێ دەردئێخیت دا شین ببیت]، زێندییان ژ مرییان دەردئێخیت و ژ مرییان زێندییان دەردئێخیت، ئەڤەیە خودێ، ڤێجا چاوا هوین خۆ ژ هەقییێ ددەنە پاش.
التفاسير:
96
:
6
فَالِقُ ٱلۡإِصۡبَاحِ وَجَعَلَ ٱلَّيۡلَ سَكَنٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ حُسۡبَانٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ
96. ئەوە سپێدە دەرئێخ و ئەوە شەڤ كرییە جهێ بێنڤەدانێ (ئێورینێ)، و ڕۆژ و هەیڤ كرینە جهێ حسێبان [كو خەلك وەختێت خۆ پێ بزانن]، ئەڤێت هەنێ ژ دانانا خودایێ سەردەست و پڕزانایە.
التفاسير:
97
:
6
وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلنُّجُومَ لِتَهۡتَدُواْ بِهَا فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
97. و هەر ئەوە ستێر بۆ هەوە دایین [ئێخستینە ئەسمانی] دا هوین ڕێكا خۆ د تاریستانێت هشكاتی و دەریایاندا پێ بزانن، ب ڕاستی مە نیشان باش و ب درێژی ئاشكەرا كرن بۆ وان یێت دزانن.
التفاسير:
98
:
6
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ فَمُسۡتَقَرّٞ وَمُسۡتَوۡدَعٞۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَفۡقَهُونَ
98. و ئەوە هوین ژ ئێك جان دایین، پاشی هوین د پشتا باباندا بنەجهـ بوون و كەڤتنە د مالبچویكاندا، ب ڕاستی مە ئایەت و نیشان باش و ب درێژی ئاشكەراكرن بۆ یێت تێ دگەهن.
التفاسير:
99
:
6
وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ نَبَاتَ كُلِّ شَيۡءٖ فَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهُ خَضِرٗا نُّخۡرِجُ مِنۡهُ حَبّٗا مُّتَرَاكِبٗا وَمِنَ ٱلنَّخۡلِ مِن طَلۡعِهَا قِنۡوَانٞ دَانِيَةٞ وَجَنَّٰتٖ مِّنۡ أَعۡنَابٖ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُشۡتَبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٍۗ ٱنظُرُوٓاْ إِلَىٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَيَنۡعِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمۡ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
99. و ئەوە باران ژ ئەسمانی (ژ عەوران) ئینایییە خوار، و مە ب وێ ئاڤێ زیلك و بستیكا هەمی تشتان دەرئێخستییە، و مە شینكاتی ژێ دا، و ژ وی شینكاتی دندكێت پێكڤە و ل سەرێك دەردئێخین، و مە [ب وێ ئاڤێ] دارقەسپ ژی دەرئێخستینە، و ژ گولییا وێ، ئویشی یێت پێدا شۆڕ و بەردەست دەردئێخین، و مە [ب وێ ئاڤێ] ڕەز و باغ ژی دەرئێخستینە، ژ تری و زەیتوین و هناران، یێت وەكی ئێك و نەوەكی ئێك [تەمەتی ئێك و ئێك ڕەنگ و نەئێك تام]، بەرێ خۆ بدەنە بەرێ وێ وەكی دەردكەڤیت و دگەهیت [كا چاوا دەردكەڤیت، بشكۆژكەكا بچویك و هەتا مەزن دبیت و دگەهیت]. ب ڕاستی د ڤاندا نیشانێت هەین بۆ یێت باوەری هەین.
التفاسير:
100
:
6
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ ٱلۡجِنَّ وَخَلَقَهُمۡۖ وَخَرَقُواْ لَهُۥ بَنِينَ وَبَنَٰتِۭ بِغَيۡرِ عِلۡمٖۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ
100. و وان ئەجنە، كو خودێ چێكرینە، كرینە هەڤپشك بۆ خودێ و ژ نەزانین كوڕ و كچ [ژ بێ بەختی] بۆ دانایینە، خودێ پاك و پاقژ و بلندە ژ سالۆخەت و نیشانێت ئەو دبێژن.
التفاسير:
101
:
6
بَدِيعُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُۥ وَلَدٞ وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ صَٰحِبَةٞۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
101. یێ ئەرد و ئەسمان چێكرین چاوا دێ كوڕ و كچ هەبن و وی چو ژن نەیی؟! و وی ب خۆ هەمی تشت یێت چێكرین، و ئەو ب هەمی تشتان ئاگەهدارە.
التفاسير:
