ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية الكرمانجية - اسماعيل سگێری
رقم الصفحة:
120
:
2
وَلَن تَرۡضَىٰ عَنكَ ٱلۡيَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَٰرَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمۡۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۗ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ ٱلَّذِي جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ
120. ب ڕاستی جوهی و فەلە ژ تە قایل نابن هەتا تو نەچییە سەر دینێ وان، بێژە وان: ب ڕاستی ڕاستەڕێیییا خودێ، ئەوە ڕاستەرێیییا دورست، ئەگەر تو ب دویڤ دلخوازییا وان بكەڤی، پشتی [هەقی بۆ تە ئاشكەرابوویی] ڕاستی تە زانی، پاشی تە چو هاریكار و پشتەڤان ل دەڤ خودێ نابن.
التفاسير:
121
:
2
ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَتۡلُونَهُۥ حَقَّ تِلَاوَتِهِۦٓ أُوْلَٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
121. ئەوێت مە كتێب بۆ ئینایین و دورست [كا چاوا هاتییە خوارێ وەسا] دخوینن، ئەها ئەڤە باوەرییێ پێ دئینن و هەر كەسێ [باوەرییێ پێ نەئینیت] و گاورببیت ئەو بەر زیان و خوسارەتن.
التفاسير:
122
:
2
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
122. گەلی ئسرائیلییان بیننە بیرا خۆ ئەو كەرەم و خۆشییێت من د گەل هەوە كرین و [هنگێ] من قەدرێ هەوە ب سەر یێ هەمی خەلكی ئێخست.
التفاسير:
123
:
2
وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
123. و ڕۆژەكێ [كو ڕۆژا قیامەتێیە] بترسن، و خۆ بپارێزن كو كەس تێدا ژ پێش كەسێڤە نائێتە جزادان، و بەدەل ژ كەسێ نائێتە وەرگرتن، و مەهدەر و بەڕەڤانی تێدا چو ناگرن، و هاریكارییا كەسێ ژی نائێتەكرن.
التفاسير:
124
:
2
۞ وَإِذِ ٱبۡتَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَٰتٖ فَأَتَمَّهُنَّۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامٗاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِيۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهۡدِي ٱلظَّٰلِمِينَ
124. و بۆ ملەتێ خۆ [هەی موحەممەد] بێژە: دەمێ خودێ ئیبراهیم ب چەند پەیڤەكان جەڕباندی و [ئیبراهیم] ب دورستی ئەو پەیڤ ب جهـ ئینایین و پێ ڕابوویی، خودێ گۆتێ: دێ تە كەمە پێشی بۆ خەلكی، ئیبراهیم گۆتێ: دویندەها من ژی [بكە پێشی]، خودێ گۆتێ: سۆز و پەیمانا من ژ ستەمكاران ناگریت.
التفاسير:
125
:
2
وَإِذۡ جَعَلۡنَا ٱلۡبَيۡتَ مَثَابَةٗ لِّلنَّاسِ وَأَمۡنٗا وَٱتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبۡرَٰهِـۧمَ مُصَلّٗىۖ وَعَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡعَٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ
125. و بۆ ملەتێ خۆ [هەی موحەممەد] بێژە دەمێ مە كەعبە بۆ خەلكی كرییە جهێ لێ زڤڕینێ و جهێ تەناهییێ. و هوین جهێ ئیبراهیم بۆ خۆ بكەنە جهێ نڤێژان، و مە فەرمان ل ئیبراهیم و ئیسماعیل كرن كو مالا من بۆ تەوافكەر و ئیعتیكافكەران [خلوەنشینی] و داچەمیایی و سوجدەبران [نڤێژكەران] پاقژ بكەن.
التفاسير:
126
:
2
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلٗا ثُمَّ أَضۡطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
126. و بۆ ملەتێ خۆ بێژە: دەمێ ئیبراهیم [دوعا ژ خودایێ خۆ كرین] گۆتی: خودێوۆ تو ڤی جهی بكە باژێرەكێ ئێمن، و خەلكێ وی یێ باوەری ب تە و ڕۆژا قیامەتێ ئینا، ژ فێقییان بدێ، [خودێ] گۆت: یێ گاور ببیت ژی ئەز دێ پێ خۆشكەم و پاشی ئەز دێ كێشمە د ئاگرێ دۆژەهێدا [ژ بەر گاورییا وان]، و پیسە بنەجهە.
التفاسير:
