ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية الكرمانجية - اسماعيل سگێری
126
:
2
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلٗا ثُمَّ أَضۡطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
126. و بۆ ملەتێ خۆ بێژە: دەمێ ئیبراهیم [دوعا ژ خودایێ خۆ كرین] گۆتی: خودێوۆ تو ڤی جهی بكە باژێرەكێ ئێمن، و خەلكێ وی یێ باوەری ب تە و ڕۆژا قیامەتێ ئینا، ژ فێقییان بدێ، [خودێ] گۆت: یێ گاور ببیت ژی ئەز دێ پێ خۆشكەم و پاشی ئەز دێ كێشمە د ئاگرێ دۆژەهێدا [ژ بەر گاورییا وان]، و پیسە بنەجهە.
التفاسير:
