ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية - صلاح الدين

رقم الصفحة:close

external-link copy
23 : 12

وَرَٰوَدَتۡهُ ٱلَّتِي هُوَ فِي بَيۡتِهَا عَن نَّفۡسِهِۦ وَغَلَّقَتِ ٱلۡأَبۡوَٰبَ وَقَالَتۡ هَيۡتَ لَكَۚ قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ رَبِّيٓ أَحۡسَنَ مَثۡوَايَۖ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ

{داوێنپاكی‌و بە ئەمەكی یوسف پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم -} [ وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ ] ئه‌و ئافره‌ته‌ی كه‌ له‌ ماڵه‌وه‌ بوو خێزانه‌كه‌ی عه‌زیز به‌ نه‌رم و نیانی داوای لێ كرد كه‌ كاری خراپی له‌گه‌ڵدا بكات، چونكه‌ زۆر سه‌رسام بوو به‌ جوانیه‌كه‌ى و زۆر خۆشیئه‌ویست [ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ ] وه‌ ده‌رگاكانی هه‌مووی داخست كه‌ وتراوه‌: حه‌وت ده‌رگا بووه‌ [ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ ] وتی: وه‌ره‌ پێشه‌وه‌ كاری خراپم له‌گه‌ڵدا ئه‌نجام بده‌، وه‌ به‌ [ هِئْتُ لَكَ ] ده‌خوێنرێته‌وه‌، واته‌: خۆم بۆت ئاماده‌ كردووه‌ [ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ ] یوسف - صلی الله علیه وسلم - فه‌رمووی: په‌نا ئه‌گرم به‌خوای گه‌وره‌ [ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ ] هاوسه‌ره‌كه‌ی تۆ گه‌وره‌ی منه‌ ئه‌و چاكه‌ی له‌گه‌ڵدا كردووم و خزمه‌تی كردووم چۆن من خیانه‌تی لێ ئه‌كه‌م [ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (٢٣) ] هه‌ر كه‌سێك كه‌ سته‌م بكات به‌دڵنیایى سه‌رفرازو سه‌ركه‌وتوو نابێ. info
التفاسير:

external-link copy
24 : 12

وَلَقَدۡ هَمَّتۡ بِهِۦۖ وَهَمَّ بِهَا لَوۡلَآ أَن رَّءَا بُرۡهَٰنَ رَبِّهِۦۚ كَذَٰلِكَ لِنَصۡرِفَ عَنۡهُ ٱلسُّوٓءَ وَٱلۡفَحۡشَآءَۚ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُخۡلَصِينَ

[ وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ ] ئافره‌ته‌كه‌ ویستی خراپه‌ له‌گه‌ڵ یوسفدا بكات [ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ ] خیلافێكی زۆر له‌م ئایه‌ته‌ هه‌یه‌ ئیمامی (الشنقيطى) به‌درێژی باسی ده‌كات بگه‌ڕێوه‌ سه‌رى زۆر به‌سوده‌، بۆچوونى ته‌واو ئه‌وه‌یه‌ كه‌ پێش و پاشێك له‌ ئایه‌ته‌كه‌ هه‌یه‌، واته‌: (لَوْلَا أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ هَمَّ بِهَا) ئه‌گه‌ر به‌ڵگه‌ی خوای گه‌وره‌ی نه‌بینیایه‌ ئه‌وه‌ یوسفیش - صلی الله علیه وسلم - به‌ دڵ دڵی به‌لای ئافره‌ته‌كه‌دا ده‌چوو به‌ڵام به‌ڵگه‌ی خوای گه‌وره‌ی بینی، واته‌: بیری كرده‌وه‌ له‌ تواناو ده‌سه‌ڵاتی خوای گه‌وره‌ ئه‌و كاته‌ ئه‌سڵه‌ن هیچ هه‌مم و ختوره‌یش به‌دڵیدا نه‌هاتووه‌، وه‌ ئه‌گه‌ر هاتبێتیش ئه‌وه‌ی دڵ به‌ تاوان نانووسرێ، وه‌ زۆر شتى ئیسرائیلیات له‌ كتێبى ته‌فسیره‌كاندا باسكراوه‌ كه‌ شایان نیه‌ به‌ یوسف پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - [ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ (٢٤) ] به‌م شێوازه‌ بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ خراپه‌كاری و زینا له‌ یوسف - صلی الله علیه وسلم - دوور بخه‌ینه‌وه‌، به‌راستى ئه‌و یه‌كێك بوو له‌ به‌نده‌ هه‌ڵبژێراو و دڵسۆزو چاك و پاكه‌كانى خوای گه‌وره‌. info
التفاسير:

external-link copy
25 : 12

وَٱسۡتَبَقَا ٱلۡبَابَ وَقَدَّتۡ قَمِيصَهُۥ مِن دُبُرٖ وَأَلۡفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا ٱلۡبَابِۚ قَالَتۡ مَا جَزَآءُ مَنۡ أَرَادَ بِأَهۡلِكَ سُوٓءًا إِلَّآ أَن يُسۡجَنَ أَوۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

[ وَاسْتَبَقَا الْبَابَ ] یوسف ڕای كرد به‌ره‌و ده‌رگاكه‌و خێزانه‌كه‌ی عه‌زیزی میصریش به‌دوایه‌وه‌ بوو راویده‌نا بۆ ئه‌وه‌ى بیگرێت، كه‌ وتراوه‌: ناوی زوڵه‌یخا بووه‌ [ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِنْ دُبُرٍ ] په‌لاماری یوسفی دا - صلی الله علیه وسلم - له‌ دواوه‌و قه‌میسه‌كه‌ی دڕاند [ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ ] وه‌ گه‌وره‌كه‌ی خۆی (عه‌زیزی میصر)یان بینی له‌لای ده‌رگاكه‌ [ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَنْ يُسْجَنَ ] ئافره‌ته‌كه‌ یه‌كسه‌ر ده‌ستپێشخه‌ری كرد بۆ ئه‌وه‌ی خۆی بپه‌ڕێنێته‌وه‌ له‌و تاوانه‌و وتی: سزای كه‌سێك چیه‌ كه‌ بیه‌وێ خراپه‌ له‌گه‌ڵ خێزانی تۆدا بكات ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێت كه‌ به‌ند بكرێت، واته‌: داوای لێ كرد كه‌ به‌ندی بكات [ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (٢٥) ] یان سزایه‌كی به‌ئێش و ئازاری بده‌. info
التفاسير:

external-link copy
26 : 12

قَالَ هِيَ رَٰوَدَتۡنِي عَن نَّفۡسِيۚ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۡ أَهۡلِهَآ إِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن قُبُلٖ فَصَدَقَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

{شایەتی دانی یەكەم بە پاكێتی یوسف پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم -} [ قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَنْ نَفْسِي ] یوسف - صلی الله علیه وسلم - فه‌رمووی: ئافره‌ته‌كه‌ خۆی بوو كه‌ دوای من كه‌وت و داوای لێ كردم [ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ أَهْلِهَا ] وه‌ شایه‌تێك له‌ كه‌سوكاری خۆیان كه‌ وتراوه‌: پیاوێك بووه‌ ئامۆزای عه‌زیزی میصر بووه‌، یاخود مناڵێك بووه‌ له‌ بێشكه‌داو به‌ ئیزنی خوای گه‌وره‌ هاتۆته‌ قسه‌ وتوویه‌تی: [ إِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (٢٦) ] ئه‌گه‌ر قه‌میسه‌كه‌ی یوسف - صلی الله علیه وسلم - له‌ پێشه‌وه‌ دڕابێ ئه‌وه‌ ئافره‌ته‌كه‌ ڕاست ده‌كات و یوسف - صلی الله علیه وسلم - په‌لاماری ئه‌وی داوه‌ بۆیه‌ له‌ پێشه‌وه‌ قه‌میسه‌كه‌ی دڕاوه‌، وه‌ یوسف له‌ درۆزنانه‌و ئه‌و درۆ ده‌كات و ڕاست ناكات. info
التفاسير:

external-link copy
27 : 12

وَإِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ فَكَذَبَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

[ وَإِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصَّادِقِينَ (٢٧) ] به‌ڵام ئه‌گه‌ر قه‌میسه‌كه‌ی له‌ دواوه‌ دڕابوو ئه‌وه‌ خێزانه‌كه‌ی تۆ درۆ ده‌كات له‌به‌ر ئه‌وه‌ی یوسف ڕای كردووه‌ ئه‌م له‌دواوه‌ په‌لاماری داوه‌و یوسف له‌ ڕاستگۆیانه‌. info
التفاسير:

external-link copy
28 : 12

فَلَمَّا رَءَا قَمِيصَهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ قَالَ إِنَّهُۥ مِن كَيۡدِكُنَّۖ إِنَّ كَيۡدَكُنَّ عَظِيمٞ

[ فَلَمَّا رَأَى قَمِيصَهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ ] كاتێك كه‌ قه‌میسه‌كه‌ی یوسفى - صلی الله علیه وسلم - بینی له‌دواوه‌ دڕابوو [ قَالَ إِنَّهُ مِنْ كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ (٢٨) ] به‌ خێزانه‌كه‌ی وت ئه‌مه‌ نه‌خشه‌و پیلانی ئێوه‌یه‌ به‌راستى فڕوفێڵ و نه‌خشه‌و پیلانی ئێوه‌ى ئافره‌تان یه‌كجار گه‌وره‌یه‌. info
التفاسير:

external-link copy
29 : 12

يُوسُفُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَاۚ وَٱسۡتَغۡفِرِي لِذَنۢبِكِۖ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ ٱلۡخَاطِـِٔينَ

{شایەتی دانی دووەم بە پاكێتی یوسف پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم -} [ يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا ] وتی: ئه‌ى یوسف - صلی الله علیه وسلم - پشت له‌م شته‌ بكه‌و بیشاره‌وه‌و باسی مه‌كه‌ [ وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ ] به‌ خێزانه‌كه‌شى وت: تۆیش داوای لێخۆشبوون بكه‌ له‌م تاوانه‌ی كه‌ كردۆته‌ [ إِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ (٢٩) ] به‌ راستى تۆ له‌م كاره‌تدا له‌ هه‌ڵه‌كاران بوویته‌. info
التفاسير:

external-link copy
30 : 12

۞ وَقَالَ نِسۡوَةٞ فِي ٱلۡمَدِينَةِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ تُرَٰوِدُ فَتَىٰهَا عَن نَّفۡسِهِۦۖ قَدۡ شَغَفَهَا حُبًّاۖ إِنَّا لَنَرَىٰهَا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

{ئافرەتە خانەدانەكان‌و خێزانی عەزیزی میسر} [ وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَنْ نَفْسِهِ ] كۆمه‌ڵێك ئافره‌تى شازاده‌و خێزانى پیاوه‌ گه‌وره‌كان له‌ شاردا كاتێك ئه‌م هه‌واڵه‌یان بیست وتیان: خێزانه‌كه‌ی عه‌زیزی میصر داوای له‌و گه‌نجه‌ كردووه‌ كه‌ خزمه‌تكاری بووه‌و له‌ ماڵیاندا بووه‌ كه‌ كاری خراپه‌ی له‌گه‌ڵدا بكات [ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا ] به‌دڵنیایى خۆشه‌ویستی ئه‌م گه‌نجه‌ چووه‌ته‌ ناو په‌رده‌ی دڵیه‌وه‌و نه‌خۆشی خستووه‌ [ إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (٣٠) ] به‌راستى ئێمه‌ وا ئه‌بینین كه‌ ئه‌م ئافره‌ته‌ له‌ گومڕاییه‌كی زۆر ئاشكرادایه‌. info
التفاسير: