يَعۡتَذِرُونَ إِلَيۡكُمۡ إِذَا رَجَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡۚ قُل لَّا تَعۡتَذِرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكُمۡ قَدۡ نَبَّأَنَا ٱللَّهُ مِنۡ أَخۡبَارِكُمۡۚ وَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
ពួកពុតត្បុតដែលមិនបានចូលរួមក្នុងប្រយុទ្ធនឹងនិយាយដោះសារទៅចំពោះអ្នកមូស្លីមនៅពេលដែលពួកគេ(អ្នកមូស្លីម)វិលត្រឡប់មកពីសមរភូមិវិញ។ អល់ឡោះទ្រង់បានបង្គាប់ឲ្យព្យាការីរបស់ទ្រង់(មូហាំម៉ាត់) និងអ្នកមានជំនឿឲ្យឆ្លើយតបទៅកាន់ពួកគេ(ពួកពុតត្បុត)វិញថាៈ ពួកអ្នកមិនចាំបាច់ដោះសារភូតកុហកអ្វីនោះទេ។ ពួកយើងមិនជឿនូវអ្វីដែលពួកអ្នកដោះសារប្រាប់ពួកយើងនោះឡើយ។ ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះបានប្រាប់ពួកយើងនូវអ្វីដែលមាននៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកអ្នកអស់ទៅហើយ។ ហើយអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់នឹងរង់ចាំមើលពួកអ្នក ថាតើពួកអ្នកនឹងសារភាពកំហុស ហើយអល់ឡោះទ្រង់ទទួលយការសារភាពកំហុសរបស់ពួកអ្នក ឬក៏ពួកអ្នកនៅតែបន្តស្ថិតនៅលើភាពពុតត្បុតរបស់ពួកអ្នកតទៅទៀត? ក្រោយមក ពួកអ្នកនឹងត្រូវវិលត្រឡប់ទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលជាអ្នកដឹងជ្រួតជ្រាបលើអ្វីៗទាំងអស់ ហើយទ្រង់នឹងប្រាប់ពួកអ្នកនូវអ្វីដែលពួកអ្នកបានប្រព្រឹត្ត ហើយនិងតបស្នងដល់ពួកអ្នកចំពោះវាវិញ។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នករួសរាន់ទៅកាន់ការសារភាកំហុស និងសាងនូវអំពើល្អចុះ។
التفاسير: