إِلَّا ٱلَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٌ أَوۡ جَآءُوكُمۡ حَصِرَتۡ صُدُورُهُمۡ أَن يُقَٰتِلُوكُمۡ أَوۡ يُقَٰتِلُواْ قَوۡمَهُمۡۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَسَلَّطَهُمۡ عَلَيۡكُمۡ فَلَقَٰتَلُوكُمۡۚ فَإِنِ ٱعۡتَزَلُوكُمۡ فَلَمۡ يُقَٰتِلُوكُمۡ وَأَلۡقَوۡاْ إِلَيۡكُمُ ٱلسَّلَمَ فَمَا جَعَلَ ٱللَّهُ لَكُمۡ عَلَيۡهِمۡ سَبِيلٗا
លើកលែងតែជនណាក្នុងចំណោមពួកគេ(ពួកពុតត្បុត)ដែលបានទៅសុំផ្សាភ្ជាប់ជាមួយនឹងក្រុមមួយដែលពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយពួកគេលើការបញ្ឈប់ការធ្វើសង្រ្គាម ឬក៏ពួកដែលបានមកជួបពួកអ្នក ខណៈដែលចិត្តរបស់ពួកគេមានការធុញថប់ដោយពួកគេមិនចង់ធ្វើសង្រ្គាមប្រឆាំងនឹងពួកអ្នក ហើយក៏មិនចង់ធ្វើសង្រ្គាមប្រឆាំងនឹងក្រុមរបស់ពួកគេដែរ។ ហើយប្រសិនបើអល់ឡោះទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់ពិតជានឹងធ្វើឲ្យពួកគេត្រួតត្រាលើពួកអ្នក ពេលនោះពួកគេនឹងធ្វើសង្រ្គាមឈ្នះពួកអ្នកជាមិនខាន។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកទទួលយកការសណ្តោសប្រណីពីអល់ឡោះ ហើយកុំសម្លាប់ពួកគេ ឬចាប់ពួកគេជាឈ្លើយសឹក។ ហើយប្រសិនបើពួកគេបានដកថយចេញពីពួកអ្នក ដោយមិនធ្វើសង្គ្រាមជាមួយពួកអ្នក ហើយធ្វើការផ្សះផ្សាជាមួយពួកអ្នកដោយបោះបង់ចោលការធ្វើសង្រ្គាមនឹងពួកអ្នកវិញនោះ គឺអល់ឡោះទ្រង់មិនបើកផ្លូវ(មិនអនុញ្ញាត)ឲ្យពួកអ្នកធ្វើអ្វីទៅលើពួកគេ(តាមអំពើចិត្ត)ដោយការសម្លាប់ពួកគេ និងចាប់ពួកគេធ្វើជាឈ្លើយសឹកឡើយ។
التفاسير: