የቅዱስ ቁርዓን ይዘት ትርጉም - የቁርኣን አጭር ማብራርያ ትርጉም በኡዝቤክኛ ቋንቋ
የገፅ ቁጥር:
87
:
9
رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ
Анави мунофиқлар хорликни танлаб, аёллар, ногиронлар ва болалар каби узрли одамлар билан қолишга рози бўлдилар. Кофирлиги ва мунофиқлиги туфайли Аллоҳ уларнинг қалбларини муҳрлаб қўйди. Энди улар нима фойдалигини билмайдилар.
التفاسير:
88
:
9
لَٰكِنِ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ جَٰهَدُواْ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡخَيۡرَٰتُۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
Пайғамбар ва унинг атрофидаги мўминлар эса мунофиқларга ўхшаб, жиҳоддан қолмадилар, Аллоҳнинг йўлида молу жонлари билан курашдилар. Уларнинг мукофоти Аллоҳ ҳузуридадир. Улар ғалаба ва ўлжа каби шу дунё манфаатларига ҳам, жаннатга кириш, муродга етиш, нажот топиш каби охират манфаатларига ҳам ноил бўладилар.
التفاسير:
89
:
9
أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
Аллоҳ уларга қасрлари остидан анҳорлар оқиб ўтадиган жаннатларни тайёрлаб қўйган. Жаннатларда ўлим бўлмайди, абадий қоладилар. Мана шу энг буюк муваффақиятдирки, бошқа ҳеч бир муваффақият унга тенг келолмас.
التفاسير:
90
:
9
وَجَآءَ ٱلۡمُعَذِّرُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ لِيُؤۡذَنَ لَهُمۡ وَقَعَدَ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۚ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
Мадина ва унинг атрофидаги аъробийлардан ҳам бир қавм Пайғамбар алайҳиссаломнинг олдига келиб, жиҳодга чиқмасликка изн сўрадилар. Бошқа қавмлар эса узр ҳам сўраб ўтирмасдан жангга чиқмадилар. Чунки улар Пайғамбар алайҳиссаломнинг ҳақлигини тан олмадилар, Аллоҳнинг ваъдасига ишонмадилар. Яқинда улар кофирлиги туфайли аламли азобга йўлиқадилар.
التفاسير:
91
:
9
لَّيۡسَ عَلَى ٱلضُّعَفَآءِ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرۡضَىٰ وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ مَا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِينَ مِن سَبِيلٖۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Аёллар, болалар, бетоблар, ногиронлар, кўрлар ва жангга тайёргарлик қилишга ҳеч вақоси йўқ камбағаллар Аллоҳ ва Пайғамбарига холис бўлсалар, шариатга амал қилсалар, жиҳодга чиқмаганлари учун уларга ҳеч қандай гуноҳ бўлмайди. Шундай узрли муҳсинларни айблашга, жазолашга ҳеч қандай асос йўқ. Аллоҳ муҳсинларнинг гуноҳини афв этувчи, уларга Меҳрибон Зотдир.
التفاسير:
92
:
9
وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ
Эй Пайғамбар, шунингдек, сиздан от-улов сўраб келганларида, уларга: «Сизларни миндириб юборадиган улов тополмаяпман», деганингизда ўзларида ҳам, сизда ҳам сарфлагани маблағ топа олмаганлари учун ғамгин бўлишиб, кўзларидан ёш тўкиб, қайтиб кетган кишиларнинг ҳам жиҳодга чиқмаганлари учун ҳеч қандай гуноҳлари йўқ.
التفاسير:
93
:
9
۞ إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ وَهُمۡ أَغۡنِيَآءُۚ رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
Узри бор одамларни айблашга йўл йўқлиги баён қилинганидан кейин кимни айблаш ва жазолаш мумкинлиги ҳақида гап боради. Эй Пайғамбар, ўзлари бой-бадавлат бўлса ҳам, жиҳодга чиқишга қурби етса ҳам яна сиздан жангдан қолишга рухсат сўраганларни айблаш ва жазолашга йўл бор. Улар ўзлари хорликка рози бўлиб, уйларида хотин-халажлар билан қолдилар. Аллоҳ уларнинг қалбларини муҳрлаб қўйди. Энди уларга насиҳат кор қилмайди. Энди улар ўзларига нима фойда, нима зиён, ажрата олмайдилар.
التفاسير:
ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:
• المجاهدون سيحصِّلون الخيرات في الدنيا، وإن فاتهم هذا فلهم الفوز بالجنة والنجاة من العذاب في الآخرة.
Мужоҳидлар шу дунёнинг ўзида ҳам кўп яхшиликларга эришадилар. Гарчи улар бу дунё неъматига эриша олмай қолган тақдирда ҳам охиратдаги азобдан нажот топиб, жаннатга ноил бўладилар.
• الأصل أن المحسن إلى الناس تكرمًا منه لا يؤاخَذ إن وقع منه تقصير.
Асл қоида шуки, одамларга яхшилик қиладиган олийжаноб одам бирор камчиликка йўл қўйса ҳам жазога тортилмайди.
• أن من نوى الخير، واقترن بنيته الجازمة سَعْيٌ فيما يقدر عليه، ثم لم يقدر- فإنه يُنَزَّل مَنْزِلة الفاعل له.
Кимнинг бир ишни қилишга эзгу нияти ҳам, ниятига яраша амали ҳам, ҳаракати ҳам бўлса-ю, имконияти бўлмагани туфайли ўша ишни бажара олмаса, худди бажаргандек ҳисобланаверади, савоб олаверади.
• الإسلام دين عدل ومنطق؛ لذلك أوجب العقوبة والمأثم على المنافقين المستأذنين وهم أغنياء ذوو قدرة على الجهاد بالمال والنفس.
Ислом адолат ва мантиқ динидир. Шунинг учун ўзлари бой бўла туриб, молу жонлари билан жиҳод қилишга қодир бўла туриб, уйда қолишга рухсат сўраган мунофиқларнигина жазолашни лозим топади.
