የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አል መሰድ - የታጂክኛ ቋንቋ ትርጉም - በኾውጃ ሚሮቭ ኾውጃ ሚር - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

Масад

1 : 111

تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَتَبَّ

1. Ҳалок бод дастони Абулаҳаб^[3122] ки ӯ Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламро азият медод ва ҳалок шуд худи ӯ.

[3122] Яъне, ҳалок бод худи Абӯлаҳаб бо тамоми вуҷуди хеш

2 : 111

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ

2. Моли ӯ ва он чӣ ба даст оварда буд, ба ҳолаш фоида намекунад.

3 : 111

سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ

3. Ба зудӣ ба оташе шӯълаваре медарояд

4 : 111

وَٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ

4. ва зани ӯ, низ ба дӯзах медарояд, ки ҳезумкаш аст, дар роҳи Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам онро матраҳ мекард, то азият кашад.

5 : 111

فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۭ

5. Ва бар гардан ресмоне аз лифи (пӯсти) хурмо дорад. Бо он ресмон дар дузах бардошта мешавад, баъд аз он ба поёнтарини дӯзах партофта мешавад.