የቅዱስ ቁርዓን ይዘት ትርጉም - የቁርአን አጭር ማብራርያ ትርጉም በሲንሀልኛ ቋንቋ
የገፅ ቁጥር:
89
:
11
وَیٰقَوْمِ لَا یَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِیْۤ اَنْ یُّصِیْبَكُمْ مِّثْلُ مَاۤ اَصَابَ قَوْمَ نُوْحٍ اَوْ قَوْمَ هُوْدٍ اَوْ قَوْمَ صٰلِحٍ ؕ— وَمَا قَوْمُ لُوْطٍ مِّنْكُمْ بِبَعِیْدٍ ۟
"මාගේ ජනයිනි! මා කවර කරුණක් ගෙන ආවේද ඒ ගැන නුඹලා බොරුකිරීම නිසාවෙන් මා සමග පවතින සතුරුකම නූහ්ගේ ජනයාට හෝ හූද්ගේ ජනයාට හෝ සාලිහ්ගේ ජනයාට හෝ කාලයෙන් හා ස්ථානයෙන් නුඹලාට නුදුරින් වූ ලූත්ගේ ජනයාට අත් වූ දඬුවම් මෙන් දඬුවමක් නුඹලාට ද අත්වීම ගැන වූ බිය නුඹලා හසු නොකළ යුතුයි. ඔවුනට අත් වූ ඉරණම නුඹලා මැනවින් දන්නෙහුය. එහෙයින් අවධානයෙන් යුතු ව කටයුතු කරනු."
التفاسير:
90
:
11
وَاسْتَغْفِرُوْا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوْبُوْۤا اِلَیْهِ ؕ— اِنَّ رَبِّیْ رَحِیْمٌ وَّدُوْدٌ ۟
"නුඹලාගේ පරමාධිපතිගෙන් නුඹලා සමාව අයැද සිටිනු. පසු ව නුඹලාගේ පාපකම් සඳහා පසතැවිලි වී ඔහු වෙත යොමු වනු. සැබැවින්ම මාගේ පරමාධිපති පාපක්ෂමාවේ නිරත වන්නන් ගැන ඉවසන සුළුය. ඔවුන් අතර පසුතැවිලි වී ඔහු වෙත යොමුවන්නන් හට ඔහු මහත් සේ සෙනෙහෙවන්තය."
التفاسير:
91
:
11
قَالُوْا یٰشُعَیْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِیْرًا مِّمَّا تَقُوْلُ وَاِنَّا لَنَرٰىكَ فِیْنَا ضَعِیْفًا ۚ— وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنٰكَ ؗ— وَمَاۤ اَنْتَ عَلَیْنَا بِعَزِیْزٍ ۟
ෂුඅයිබ්ගේ ජනයා ෂුඅයිබ් දෙස බලා, "අහෝ ෂුඅයිබ්! නුඹ කවර කරුණක් ගෙන ආවේ ද ඒවා බොහෝමයක් අපට වැටහෙන්නේ නැත. නුඹේ දෑස් දුර්වල හා අන්ධ වී ඇති බැවින් අප අතර නුඹ දුර්වලයෙකු ලෙසම අපි දකින්නෙමු. නුඹේ පවුලේ අය අපගේ පිළිවෙත මත නොවී නම් අපි නුඹට ගල් ගසා මරන්නෙමු. නුඹ ව මරා දැමීම සම්බන්ධයෙන් අපට එරෙහි ව බියවීමට තරම් බලය ඇත්තෙකු නැත. අපි නුඹ ව අතහැර ඇත්තේ නුඹේ පවුලේ අය වෙත ඇති ගෞරවය හේතුවෙනි" යැයි පැවසූහ.
التفاسير:
92
:
11
قَالَ یٰقَوْمِ اَرَهْطِیْۤ اَعَزُّ عَلَیْكُمْ مِّنَ اللّٰهِ ؕ— وَاتَّخَذْتُمُوْهُ وَرَآءَكُمْ ظِهْرِیًّا ؕ— اِنَّ رَبِّیْ بِمَا تَعْمَلُوْنَ مُحِیْطٌ ۟
ෂුඅයිබ් තම ජනයාට, "අහෝ මාගේ ජනයිනි! මාගේ පවුලේ ඥාතීන් නුඹලාගේ පරමාධිපති වූ අල්ලාහ්ට වඩා නුඹලා ඉදිරියේ අති ගෞරවනීය හා සම්භාවනීය වන්නේ ද? නුඹලා වෙත ඔහු එවූ නබිවරයා ව නුඹලා විශ්වාස නොකළ අවස්ථාවේ නුඹලා අල්ලාහ්ව නුඹලාගේ පිටුපසට ඉවතලා දැමූහ. සැබැවින්ම මාගේ පරමාධිපති නුඹලා සිදු කරන දෑ පිළිබඳ සර්වප්රකාරයෙන් දන්නාය. නුඹලාගේ ක්රියාවන් ඔහුහට සැඟවෙන්නේ නැත. ඒ සඳහා ප්රතිඵල වශයෙන් මෙලොවෙහිම නුඹලා වෙත විනාශය ගෙන දෙනු ඇත. එමෙන්ම මතුලොවෙහි ද දඬුවම ඇතැ"යි පැවසීය.
التفاسير:
93
:
11
وَیٰقَوْمِ اعْمَلُوْا عَلٰی مَكَانَتِكُمْ اِنِّیْ عَامِلٌ ؕ— سَوْفَ تَعْلَمُوْنَ ۙ— مَنْ یَّاْتِیْهِ عَذَابٌ یُّخْزِیْهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ ؕ— وَارْتَقِبُوْۤا اِنِّیْ مَعَكُمْ رَقِیْبٌ ۟
"මාගේ ජනයිනි! නුඹලා පිළිගත් නුඹලාගේ මාර්ගයේ නුඹලා හැකි පමණින් කටයුතු කරනු. මා පිළිගත් මාගේ මාර්ගයේ මා හැකි පමණින් කටයුතු කරමි. අප අතරින් කවරෙකු වෙත අවමන් සහගත දඬුවම හා නින්දනීය වේදනාව පැමිණෙන්නේ දැයි ද, පවතින වාදයේ අප අතරින් කවරෙකු බොරුකාරයා යැයි ද නුඹලා මතු දැනගනු ඇත. අල්ලාහ් කවර කරුණක් පිළිබඳ තෘප්තියට පත් වන්නේ ද එය බලපොරොත්තුවෙන් සිටිනු. සැබැවින්ම මම ද නුඹලා සමග බලාපොරොත්තුවෙන් සිටිමි.
التفاسير:
94
:
11
وَلَمَّا جَآءَ اَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْبًا وَّالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا مَعَهٗ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَاَخَذَتِ الَّذِیْنَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَاَصْبَحُوْا فِیْ دِیَارِهِمْ جٰثِمِیْنَ ۟ۙ
ෂුඅයිබ්ගේ ජනයා විනාශ කරන මෙන් වූ අපගේ නියෝගය පැමිණි කල්හි, අපි අපගේ කරුණා දයාවෙන් ෂුඅයිබ් හා ඔහු සමග දෙවියන් විශ්වාස කළවුන් මුදවා ගත්තෙමු. ඔහුගේ ජනයා අතරින් අපරාධ කළවුනට විනාශකාරී බිහිසුණු හඬක් හට ගෙන ඔවුන් මරණයට පත් වූහ. ඔවුහු ඔවුන්ගේ මුහුණු පසට ඇලී මුණින් අතට වැටුණු අය මෙන් පත් වූහ.
التفاسير:
95
:
11
كَاَنْ لَّمْ یَغْنَوْا فِیْهَا ؕ— اَلَا بُعْدًا لِّمَدْیَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُوْدُ ۟۠
ඔවුහු එහි පදිංචි නොවූවාක් මෙන් වූහ. දැනගනු. සමූද් ජනයා වෙත අල්ලාහ්ගේ උදහස පහළ වීමෙන් ඔවුන් ඔහුගේ කරුණා දයාවෙන් නෙරපා හරිනු ලැබුවාක් මෙන්ම මද්යන් වාසීන්හට විනාශය අත්වීමෙන් ඔවුන් ද ඉන් නෙරපා හරින ලදී.
التفاسير:
96
:
11
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مُوْسٰی بِاٰیٰتِنَا وَسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ
අල්ලාහ්ගේ ඒකීයත්වය පෙන්වා දෙන අපගේ සාධක සහ මූසා (අලයිහිස් සලාම්) තුමා කවර කරුණක් ගෙන ආවේද එය තහවුරු කරන පැහැදිළි සාධක සමග සැබැවින්ම අපි මූසා ව එව්වෙමු.
التفاسير:
97
:
11
اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡىِٕهٖ فَاتَّبَعُوْۤا اَمْرَ فِرْعَوْنَ ۚ— وَمَاۤ اَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیْدٍ ۟
ෆිර්අවුන් හා ඔහුගේ ප්රජාව අතර සිටි ප්රභූවරුන් වෙත අපි ඔහු එව්වෙමු. අල්ලාහ් ව ප්රතික්ෂේප කරන මෙන් ෆිර්අවුන් එම ප්රභූවරුන්ට කළ නියෝගය ඔවුහු පිළිපැද්දෝය. ෆිර්අවුන්ගේ නියෝගය පිළිපදිනු ලබන තරමට එය සත්ය පෙන්වා දෙන කරුණක් නොවීය.
التفاسير:
ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:
• ذمّ الجهلة الذين لا يفقهون عن الأنبياء ما جاؤوا به من الآيات.
•නබිවරුන් කවර සාක්ෂි හා සාධක ගෙන ආවේ ද ඒ ගැන වටහා නොගත් අඥානයින්ගේ පහත්භාවය.
• ذمّ وتسفيه من اشتغل بأوامر الناس، وأعرض عن أوامر الله.
•මිනිස් නියෝග අනුව කටයුතු කර අල්ලාහ්ගේ නියෝග පිටුපාමින් කටයුතු කරන්නන්ගේ මෝඩකම හා පහත්කම.
• بيان دور العشيرة في نصرة الدعوة والدعاة.
•දහම් ප්රචාරය හා ප්රචාරකයින් සඳහා උදව් වීමේ දී පවුලේ දායකත්වය පිළිබඳ පැහැදිලි කිරීම.
• طرد المشركين من رحمة الله تعالى.
•දෙවියන්ට ආදේශ තබන්නන් උත්තරීතර අල්ලාහ්ගේ කරුණාවෙන් නෙරපා හරිනු ලැබීම.
