የቅዱስ ቁርዓን ይዘት ትርጉም - የፋርስኛ ትርጉም ‐ ተፍሲረ አስሰዕዲ
የገፅ ቁጥር:
118
:
11
وَلَوْ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّلَا یَزَالُوْنَ مُخْتَلِفِیْنَ ۟ۙ
خداوند متعال خبر میدهد که اگر او میخواست، همۀ مردم را در قالب یک امت بر دین اسلام قرار میداد؛ زیرا مشیت و خواست او محدودیتی ندارد، و انجام هیچ کاری برای او غیر ممکن نیست. اما حکمت او اقتضا نموده است که آنان همواره مختلف، و با راه راست مخالف باشند، و از راههایی پیروی کنند که به جهنم منتهی میشود. و هر گروه چیزی را که میگوید، حق میپندارد، و سخن دیگری را گمراهی میبیند.
التفاسير:
119
:
11
اِلَّا مَنْ رَّحِمَ رَبُّكَ ؕ— وَلِذٰلِكَ خَلَقَهُمْ ؕ— وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَاَمْلَـَٔنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ اَجْمَعِیْنَ ۟
﴿إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ﴾ مگر کسانی که خداوند به آنان رحم کند و آنها را به شناخت حق و عمل کردن به آن رهنمون گرداند. پس ایشان سعادت را دریافته، و عنایت خداوند و توفیق الهی آنان را در بر گرفته است؛ و غیر از ایشان، همه خوارند و به خودشان واگذار شدهاند.
﴿وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمۡ﴾ و آنان را برای این آفریده است؛ یعنی حکمت او اقتضا نمود که آنان را بیافریند تا برخی از آنان نیک بخت باشند، و برخی بدبخت؛ برخی متحد، و برخی مختلف باشند؛ دستهای را هدایت نمود، و گمراهی را بر دستهای از آنان مقرر گرداند، تا عدل و حکمت الهی برای بندگانش روشن شود، و خوبی و بدی که در سرشت انسانها نهاده شده است، آشکار گردد؛ و تا بازار جهاد و عبادتهایی که جز با امتحان و آزمایش میسر نمیشود، دایر گردد.
﴿وَتَمَّتۡ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ﴾ و برای اینکه سخن پروردگارت بر این رفته است که قطعاً جهنم را از همگی جن و انس پر میکنم. پس باید برای جهنم، افرادی فراهم شوند تا کارهایی را انجام دهند که انسان را به جهنم میرساند.
التفاسير:
120
:
11
وَكُلًّا نَّقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ اَنْۢبَآءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهٖ فُؤَادَكَ ۚ— وَجَآءَكَ فِیْ هٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَّذِكْرٰی لِلْمُؤْمِنِیْنَ ۟
در این سوره، سرگذشت و اخبار پیامبران بیان شد، سپس حکمت آن را بیان کرد و فرمود: ﴿وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَ﴾ و از اخبار پیامبران، تمام آنچه را که بدان نیاز داری، بر تو میخوانیم تا بدین وسیله دلت را استوار بداریم؛ و قلبت آرام گیرد و پا برجا شود؛ و شکیبایی بورزی، همانطور که پیامبران اولوالعزم صبر و شکیبایی ورزیدند؛ زیرا انسان دوست دارد از دیگران الگو برداری کند، و با اقتدا به دیگران، بهتر میتواند کارهایش را انجام دهد و از این طریق میخواهد از دیگران گوی سبقت را ببرد، و حق نیز با بیان شواهد، و در صورت فراوانیِ کسانی که آن را برپا میدارند، استوار میگردد.
﴿وَجَآءَكَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَقُّ﴾ و در این سوره، حق و یقین برایت آمده است، و به هیچ صورت در آن شکی نیست. پس آگاهی یافتن از آن، آگاهی یافتن از حق است؛ و بزرگترین برتری انسانها شناخت حق است. ﴿وَمَوۡعِظَةٞ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ﴾ و اندرز و پندی است برای مؤمنان؛ زیرا از آن پند میگیرند، و از کارهای ناپسند باز میآیند، و کارهایی را که مورد پسند خداست، به یاد میآورند و آن را انجام میدهند.
التفاسير:
121
:
11
وَقُلْ لِّلَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ اعْمَلُوْا عَلٰی مَكَانَتِكُمْ ؕ— اِنَّا عٰمِلُوْنَ ۟ۙ
اما هرکس که اهل ایمان نیست، موعظه و اندرز به آنان سودی نمیبخشد. بنابراین فرمود: ﴿وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ﴾ و به کسانی که ایمان نمیآورند، بعد از آنکه حجت بر آنان اقامه گردید، به آنها بگو: ﴿ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ﴾ به حالت و شیوۀ خود عمل کنید. ﴿إِنَّا عَٰمِلُونَ﴾ ما نیز به شیوۀ خود عمل میکنیم.
التفاسير:
122
:
11
وَانْتَظِرُوْا ۚ— اِنَّا مُنْتَظِرُوْنَ ۟
﴿وَٱنتَظِرُوٓاْ﴾ و چشم به راه باشید که چه چیزی بر سرِ ما میآید، ﴿إِنَّا مُنتَظِرُونَ﴾ ما [هم] چشم به راه هستیم که چه چیزی بر سر شما میآید.
التفاسير:
123
:
11
وَلِلّٰهِ غَیْبُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَاِلَیْهِ یُرْجَعُ الْاَمْرُ كُلُّهٗ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَیْهِ ؕ— وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُوْنَ ۟۠
و خداوند بین هر دو گروه، جدایی آورد؛ و کاری کرد که بندگان مؤمنش هلاکت دشمنان خدا را با چشم سر ببینند.
﴿وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ﴾ و آگاهی از امور پنهان و غیب آسمانها و زمین، ویژۀ خداوند است.
﴿وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُ ٱلۡأَمۡرُ كُلُّهُۥ﴾ و همۀ کارها و انجام دهندگان آن، به سوی او بر میگردند. پس پاک را از ناپاک جدا مینماید.
﴿فَٱعۡبُدۡهُ وَتَوَكَّلۡ عَلَيۡهِ﴾ بنابراین عبادت را برای او انجام بده، و آن عبارت از انجام چیزهایی است که خداوند به انجام آن فرمان داده است، و بر انجام آن توانایی داری. و در این کار بر خدا توکل کن، ﴿وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ﴾ و پروردگارت از کار خوب و بدی که انجام میدهند، غافل نیست؛ بلکه آگاهیاش، آن را احاطه کرده، و قلمش بر آن رفته و فرمان او و سزا و جزایش بر آن جاری است.
التفاسير:
