የቅዱስ ቁርዓን ይዘት ትርጉም - የፓሽቶኛ ትርጉም - ሩዋድ የትርጉም ማዕከል
معارج
1
:
70
سَاَلَ سَآىِٕلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ ۟ۙ
يو غوښتونكي د (هرومرو) پېښېدونكي عذاب غوښتنه وكړه.
التفاسير:
2
:
70
لِّلْكٰفِرِیْنَ لَیْسَ لَهٗ دَافِعٌ ۟ۙ
چې هغه د كافرانو لپاره دى (او) هيڅوك يې ايساروونکی نشته.
التفاسير:
3
:
70
مِّنَ اللّٰهِ ذِی الْمَعَارِجِ ۟ؕ
د مرتبو څښتن الله له لوري.
التفاسير:
4
:
70
تَعْرُجُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِیْنَ اَلْفَ سَنَةٍ ۟ۚ
هغه ته پرېښتې او روح ورخېژي په هغه ورځ چې اندازه يې پنځوس زره كاله ده.
التفاسير:
5
:
70
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیْلًا ۟
نو ته صبر كوه، ښه صبر.
التفاسير:
6
:
70
اِنَّهُمْ یَرَوْنَهٗ بَعِیْدًا ۟ۙ
هغوى خو يې لېرې انګېري.
التفاسير:
7
:
70
وَّنَرٰىهُ قَرِیْبًا ۟ؕ
خو موږ يې نېږدې وينو.
التفاسير:
8
:
70
یَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَآءُ كَالْمُهْلِ ۟ۙ
هغه ورځ چې اسمان ويلې شوې كلايي غوندې شي.
التفاسير:
9
:
70
وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ۟ۙ
او غرونه به د ټكول شوې وړۍ غوندې وي.
التفاسير:
10
:
70
وَلَا یَسْـَٔلُ حَمِیْمٌ حَمِیْمًا ۟ۚۖ
او پوښتنه به نشې کولی یو دوست له بل دوست نه.
التفاسير:
11
:
70
یُّبَصَّرُوْنَهُمْ ؕ— یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِیْ مِنْ عَذَابِ یَوْمِىِٕذٍ بِبَنِیْهِ ۟ۙ
ټول به ښودلی کیږي دوی ته، ارمان به کوي مجرم چې د هغې ورځې له عذابه د خلاصیدو په موخه خپل زامن په فدیه كې وركړي.
التفاسير:
12
:
70
وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِیْهِ ۟ۙ
او مېرمن او وروڼه يې.
التفاسير:
13
:
70
وَفَصِیْلَتِهِ الَّتِیْ تُـْٔوِیْهِ ۟ۙ
او خپله هغه كورنۍ چې هغه ته يې ځاى وركولو.
التفاسير:
14
:
70
وَمَنْ فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا ۙ— ثُمَّ یُنْجِیْهِ ۟ۙ
او څوك چې په ځمكه كې دي هغه ټول، چې هغه وژغوري.
التفاسير:
15
:
70
كَلَّا ؕ— اِنَّهَا لَظٰی ۟ۙ
هيڅكله [نه شي کیدای چې مجرم دي په فدیه خلاص شي]، هغه (اور) خو لمبې وهونكی دى.
التفاسير:
16
:
70
نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰی ۟ۚۖ
ویستونکی د اندامونو پوستکي لره.
التفاسير:
17
:
70
تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰی ۟ۙ
هر هغه څوك رابولي چې شايې ګرځولې او مخ يې اړولى.
التفاسير:
18
:
70
وَجَمَعَ فَاَوْعٰی ۟
او مال يې راټول كړى او زېرمه كړى دى.
التفاسير:
19
:
70
اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۟ۙ
په رېښتيا انسان بې حوصلې حرصناک پيدا شوى.
التفاسير:
20
:
70
اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۟ۙ
چې بدي ور ورسي فرياد كوونكى وي.
التفاسير:
21
:
70
وَّاِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۟ۙ
او چې ښېګڼه ورته ورسيږي نو بخيلي كوونكى شي.
التفاسير:
22
:
70
اِلَّا الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ
پرته له لمونځ كوونكو.
التفاسير:
23
:
70
الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ دَآىِٕمُوْنَ ۟
هغوى چې پر خپلو لمونځونو تل كلك وي.
التفاسير:
24
:
70
وَالَّذِیْنَ فِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُوْمٌ ۟
او چې په مالونو كې يې ټاكلې برخه وي
التفاسير:
25
:
70
لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟
د سوالګر او بې وزله لپاره.
التفاسير:
26
:
70
وَالَّذِیْنَ یُصَدِّقُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟
او هغه کسان چې ریښتونې ګڼي ورځ د جزا.
التفاسير:
27
:
70
وَالَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۚ
او هغوى چې د خپل پالونکي له عذابه وېرېدونكي وي.
التفاسير:
28
:
70
اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَاْمُوْنٍ ۪۟
بېشكه چې د خپل پالونکي عذاب يې د بې غمۍ شى نه دى.
التفاسير:
29
:
70
وَالَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۟ۙ
او هغوى چې د خپلو عورتونو ساتونكي وي.
التفاسير:
30
:
70
اِلَّا عَلٰۤی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۟ۚ
پرته له خپلو مېرمنو او مينځو يې چې دوى پكې ملامتېدونكي نه دي.
التفاسير:
31
:
70
فَمَنِ ابْتَغٰی وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۟ۚ
نو چا چې ولټاوه پرته لدې نه نو دغه کسان دوی له حد نه تېریدونکي دي.
التفاسير:
32
:
70
وَالَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ ۟
او هغوى چې د خپلو امانتونو او ژمنو خيال ساتونكي دي.
التفاسير:
33
:
70
وَالَّذِیْنَ هُمْ بِشَهٰدٰتِهِمْ قَآىِٕمُوْنَ ۟
او هغوى چې پر خپلو شاهديو ټينګ ولاړ دي.
التفاسير:
34
:
70
وَالَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟ؕ
او هغوى چې د خپل لمانځه ساتنه كوي.
التفاسير:
35
:
70
اُولٰٓىِٕكَ فِیْ جَنّٰتٍ مُّكْرَمُوْنَ ۟ؕ۠
دغه كسان به په جنتونو كې عزتمن اوسېدونكي وي.
التفاسير:
36
:
70
فَمَالِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا قِبَلَكَ مُهْطِعِیْنَ ۟ۙ
نو دا كافران له څه امله ستا په لور ځغلېدونكي دي.
التفاسير:
37
:
70
عَنِ الْیَمِیْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِیْنَ ۟
چې له ښي او كيڼ لورې ډلې ډلې ناست دي.
التفاسير:
38
:
70
اَیَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیْمٍ ۟ۙ
آيا د هغوى هر كس هيله لري چې نعمتونو والا جنت ته به ننه اېستل شي؟
التفاسير:
39
:
70
كَلَّا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّمَّا یَعْلَمُوْنَ ۟
هيڅكله نه، بېشكه هغوى مو له يو داسې شي پيدا كړي چې هغوى پرې پوهيږي.
التفاسير:
40
:
70
فَلَاۤ اُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشٰرِقِ وَالْمَغٰرِبِ اِنَّا لَقٰدِرُوْنَ ۟ۙ
نو نه، زه قسم كوم د ختيځونو او لوېديځونو پر رب چې موږ بالكل قادر يو.
التفاسير:
41
:
70
عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ ۙ— وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟
په دې كار چې د هغوى په بدل كې ترې غوره خلك راولو او موږ بايلونكي (عاجز) نه يو.
التفاسير:
42
:
70
فَذَرْهُمْ یَخُوْضُوْا وَیَلْعَبُوْا حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ
نو پرېږده يې چې خپلې ناندرۍ او لوبې كوي تر دې چې خپلې هغې ورځې سره مخامخ شي، چې لوظ يې ورسره كيږي.
التفاسير:
43
:
70
یَوْمَ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰی نُصُبٍ یُّوْفِضُوْنَ ۟ۙ
هغه ورځ چې په منډه به (له قبرونو) راوځي، لكه د بتانو درشلو ته چې ورځغلي.
التفاسير:
44
:
70
خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— ذٰلِكَ الْیَوْمُ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟۠
سترګې به يې ټيټې او ذلت به پرې راخپور وي، دا همغه ورځ ده چې هغوى سره يې ژمنه كېدله.
التفاسير:
