Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг ўзбекча таржимаси
47
:
40
وَإِذۡ يَتَحَآجُّونَ فِي ٱلنَّارِ فَيَقُولُ ٱلضُّعَفَٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمۡ تَبَعٗا فَهَلۡ أَنتُم مُّغۡنُونَ عَنَّا نَصِيبٗا مِّنَ ٱلنَّارِ
Эй Пайғамбар, эсланг. Ўшанда дўзахдаги тобелар билан пешволар ўзаро талашиб-тортишадилар. Заиф ва бечора тобелар мутакаббир пешволарга шундай дейдилар: "У дунёда биз сизларга тобе эдик. Мана энди сизлар биздан Аллоҳнинг азобидан бирон қисмини даф қила оласизларми?"
التفاسير:
Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:
• أهمية التوكل على الله.
Аллоҳга таваккул қилишнинг аҳамияти.
• نجاة الداعي إلى الحق من مكر أعدائه.
Ҳаққа чақирадиган одамнинг душманлар макридан омон қолиши.
• ثبوت عذاب البرزخ.
Оятларда барзах (қабр) азоби борлиги ўз исботини топиб турибди.
• تعلّق الكافرين بأي سبب يريحهم من النار ولو لمدة محدودة، وهذا لن يحصل أبدًا.
Кофирларнинг қисқа муддатга бўлса ҳам азобдан қутулишни истаб қолишлари ва бу ишнинг ҳеч қачон амалга ошмаслиги.
