Маънолар таржимаси Сура Бақара - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг филиппинча (тагалогча) таржимаси - Бет рақами 44 - Қуръони Карим қомуси

260 : 2

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

Banggitin mo, O Propeta, nang nagsabi si Abraham – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan: "O Panginoon ko ipakita Mo sa akin sa paningin ko kung papaano nangyayari ang pagbibigay-buhay sa mga patay?" Nagsabi rito si Allāh: "At hindi ka ba sumasampalataya sa bagay na ito?" Nagsabi si Abraham: "Opo, sumampalataya nga ako; subalit bilang karagdagan sa kapanatagan ng puso ko." Kaya nag-utos dito si Allāh at nagsabi rito: "Kumuha ka ng apat na ibon; kumalap ka sa mga ito sa iyo at pagputul-putulin mo. Pagkatapos maglagay ka sa bawat isa sa mga burol na nasa paligid mo ng isang bahagi mula sa mga ito. Pagkatapos tumawag ka sa mga ito, pupunta sa iyo ang mga ito nang agaran habang mga nagmamadali; nanumbalik nga sa mga ito ang buhay. Alamin mo, O Abraham, na si Allāh ay Makapangyarihan sa paghahari Niya, Marunong sa utos Niya, batas Niya, at paglikha Niya.

261 : 2

مَّثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنۢبَتَتۡ سَبۡعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنۢبُلَةٖ مِّاْئَةُ حَبَّةٖۗ وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ

Ang paghahalintulad sa gantimpala sa mga mananampalataya na mga gumugugol ng mga salapi nila sa landas ni Allāh ay katulad ng isang butil na inilalagay ng magsasaka sa lupang kaaya-aya at nagpatubo ng pitong puso, na sa bawat puso mula rito ay may isandaang butil. Si Allāh ay nagpapaibayo ng gantimpala para sa sinumang niloloob Niya kabilang sa mga lingkod Niya sapagkat nagbibigay Siya sa kanila ng pabuya nila nang walang pagtutuos. Si Allāh ay Malawak ang kabutihang-loob at ang pagbibigay, Maalam sa sinumang nagiging karapat-dapat sa pagpapaibayo.

262 : 2

ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا يُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنّٗا وَلَآ أَذٗى لَّهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

Ang mga nagkakaloob ng mga salapi nila sa pagtalima kay Allāh at kaluguran Niya, pagkatapos hindi nila pinasusundan ang pagkakaloob nila ng anumang nakapagpapawalang-saysay sa gantimpala nito na panunumbat sa mga tao sa sinasabi o ginagawa, ukol sa kanila ang gantimpala nila sa ganang Panginoon nila. Walang pangamba sa kanila sa anumang kahaharapin nila ni sila ay malulungkot sa anumang nakalipas dahil sa laki ng kaginhawahan nila.

263 : 2

۞ قَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞ وَمَغۡفِرَةٌ خَيۡرٞ مِّن صَدَقَةٖ يَتۡبَعُهَآ أَذٗىۗ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٞ

Anumang sinasabing marangal na nagpapapasok sa pamamagitan nito ng galak sa puso ng isang mananampalataya, at pagpapaumanhin sa sinumang gumawa ng masagwa sa iyo ay higit na mainam kaysa sa isang kawanggawang sinusundan ng isang pananakit sa pamamagitan ng panunumbat sa pinagkawanggawaan. Si Allāh ay Walang-pangangailangan sa mga lingkod Niya, Matimpiin: hindi Siya nagmamadali sa kanila ng kaparusahan.

264 : 2

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ كَٱلَّذِي يُنفِقُ مَالَهُۥ رِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَلَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ صَفۡوَانٍ عَلَيۡهِ تُرَابٞ فَأَصَابَهُۥ وَابِلٞ فَتَرَكَهُۥ صَلۡدٗاۖ لَّا يَقۡدِرُونَ عَلَىٰ شَيۡءٖ مِّمَّا كَسَبُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

O mga sumampalataya kay Allāh at sumunod sa Sugo Niya, huwag kayong sumira sa gantimpala sa mga kawanggawa ninyo sa pamamagitan ng panunumbat sa pinagkakawanggawaan at pananakit dito. Tunay na ang paghahalintulad sa sinumang gumagawa niyon ay tulad ng nagkakaloob ng mga salapi niya sa layunin na makita siya ng mga tao at ipagkapuri nila siya gayong siya ay isang tagatangging sumampalataya,na hindi sumasampalataya kay Allāh ni sa Huling Araw at anumang naroon na gantimpala at parusa. Ang paghahalintulad dito ay tulad ng isang batong makinis, na sa ibabaw nito ay may alabok, saka may tumama sa batong iyon na isang ulan na masagana kaya nag-alis ito ng alabok sa bato at nag-iwan doon na makinis na walang anuman sa ibabaw nito. Gayon ang mga nagpapakitang-tao: naaalis ang gantimpala ng mga paggawa nila at mga paggugol nila at walang natitira mula roon sa ganang kay Allāh na anuman. Si Allāh ay hindi nagpapatnubay sa mga taong tagatangging sumampalataya tungo sa nagpapalugod sa Kanya – pagkataas-taas Siya – at nagpapakinabang sa kanila sa mga paggawa nila at mga paggugol nila.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• مراتب الإيمان بالله ومنازل اليقين به متفاوتة لا حد لها، وكلما ازداد العبد نظرًا في آيات الله الشرعية والكونية زاد إيمانًا ويقينًا.

Ang mga grado ng pananampalataya kay Allāh at ang mga antas ng katiyakan dito ay magkakaiba: walang hangganan sa mga ito. Sa tuwing nadaragdagan ang tao ng pagninilay sa mga tanda ni Allāh na pambatas at pangsansinukob ay nakadaragdag ito ng pananampalataya at katiyakan.

• بَعْثُ الله تعالى للخلق بعد موتهم دليل ظاهر على كمال قدرته وتمام عظمته سبحانه.

Ang pagbuhay ni Allāh – pagkataas-taas Siya – sa mga nilikha matapos ng kamatayan nila ay isang nakalitaw na patunay sa kalubusan ng kapangyarihan Niya at kaganapan ng kadakilaan Niya – kaluwalhatian sa Kanya.

• فضل الإنفاق في سبيل الله وعظم ثوابه، إذا صاحبته النية الصالحة، ولم يلحقه أذى ولا مِنّة محبطة للعمل.

Ang kainaman ng paggugol ayon sa landas ni Allāh at ang bigat ng gantimpala nito kapag sinamahan ito ng matuwid na layunin at hindi ito sinundan ng pananakit ni panunumbat na nakapagpapawalang-saysay sa gawain.

• من أحسن ما يقدمه المرء للناس حُسن الخلق من قول وفعل حَسَن، وعفو عن مسيء.

Kabilang sa pinakamagandang maihahandog ng tao sa mga tao ay ang kagandahan ng asal gaya ng sinasabi at ginagawang maganda, at pagpapaumanhin sa isang nakagagawa ng masagwa.