Маънолар таржимаси Сура Фурқон - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Бет рақами 365 - Қуръони Карим қомуси

56 : 25

وَمَاۤ اَرْسَلْنٰكَ اِلَّا مُبَشِّرًا وَّنَذِیْرًا ۟

و - ای رسول- تو را نفرستادیم جز بشارت‌دهنده‌ای برای کسی‌که با ایمان و عمل صالح از الله اطاعت کند، و انذاردهنده‌ای برای کسی‌که با کفر و نافرمانی از او تعالی نافرمانی کند.

57 : 25

قُلْ مَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ اِلَّا مَنْ شَآءَ اَنْ یَّتَّخِذَ اِلٰی رَبِّهٖ سَبِیْلًا ۟

- ای رسول- بگو: در قبال تبلیغ رسالت هیچ مزدی از شما نمی‌خواهم جز اینکه هرکس از شما که بخواهد با انفاق، راهی به‌سوی رضایت الله برگزیند، این کار را انجام دهد.

58 : 25

وَتَوَكَّلْ عَلَی الْحَیِّ الَّذِیْ لَا یَمُوْتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهٖ ؕ— وَكَفٰی بِهٖ بِذُنُوْبِ عِبَادِهٖ خَبِیْرَا ۟

و - ای رسول- در تمام کارهایت بر اللهِ زنده و جاویدانی که هرگز نمی‌میرد توکل کن، و با ستایش بر الله او تعالی را مُنَزّه بدان، و همین کافی است که او تعالی از گناهان بندگانش آگاه است و ذره‌ای از گناهان‌شان بر او پوشیده نمی‌ماند، و به‌زودی در قبال گناهان‌شان به آنها جزا خواهد داد.

59 : 25

١لَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِیْ سِتَّةِ اَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوٰی عَلَی الْعَرْشِ ۛۚ— اَلرَّحْمٰنُ فَسْـَٔلْ بِهٖ خَبِیْرًا ۟

همان ذاتی‌که آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آن دو است در شش روز آفرید، سپس آن‌گونه که سزاوار جلال اوست بر عرش استوا نمود و قرار گرفت، و او رحمان است، پس - ای رسول- در مورد او از دانای خبیر بپرس، و او الله است که از هر چیزی آگاه است، و هیچ‌چیز بر او پوشیده نمی‌ماند.

60 : 25

وَاِذَا قِیْلَ لَهُمُ اسْجُدُوْا لِلرَّحْمٰنِ ۚ— قَالُوْا وَمَا الرَّحْمٰنُ ۗ— اَنَسْجُدُ لِمَا تَاْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُوْرًا ۟

و هرگاه به کافران گفته شود: برای رحمان سجده کنید، می‌گویند: برای رحمان سجده نمی‌کنیم، و رحمان چیست؟ آن را نمی‌شناسیم و به آن اقرار نمی‌کنیم، آیا به چیزی‌که به ما امر می‌کنی به او سجده کنیم درحالی‌که او را نمی‌شناسیم، سجده کنیم؟! فرمان او به آنها برای سجده در برابر او تعالی به دوری‌شان از ایمان به الله می‌افزاید.

61 : 25

تَبٰرَكَ الَّذِیْ جَعَلَ فِی السَّمَآءِ بُرُوْجًا وَّجَعَلَ فِیْهَا سِرٰجًا وَّقَمَرًا مُّنِیْرًا ۟

برتر و مقدس است ذاتی‌که در آسمان منزلگاه‌هایی برای ستارگان و سیاره‌ها قرار داد، و خورشیدی در آسمان قرار داد که نور می‌پراکند، و در آن ماهی قرار داد که با نوری که از خورشید منعکس می‌کند زمین را روشن می‌گرداند.

62 : 25

وَهُوَ الَّذِیْ جَعَلَ الَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ اَرَادَ اَنْ یَّذَّكَّرَ اَوْ اَرَادَ شُكُوْرًا ۟

و الله همان ذاتی است که برای هرکس که بخواهد از آیات الله پند بگیرد و هدایت شود، یا بخواهد شکر الله را در قبال نعمت‌هایش به جای آورد شب و روز را پی در پی قرار داد که هر یک از آن دو در پی دیگری می‌آید و جانشین آن می‌شود.

63 : 25

وَعِبَادُ الرَّحْمٰنِ الَّذِیْنَ یَمْشُوْنَ عَلَی الْاَرْضِ هَوْنًا وَّاِذَا خَاطَبَهُمُ الْجٰهِلُوْنَ قَالُوْا سَلٰمًا ۟

و بندگان مؤمن رحمان کسانی هستند که با وقار و فروتنانه بر روی زمین راه می‌روند، و هرگاه جاهلان آنها را مورد خطاب قرار دهند مقابله به مثل نمی‌کنند، بلکه آگاهانه سخن نیکی به آنها می‌گویند.

64 : 25

وَالَّذِیْنَ یَبِیْتُوْنَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَّقِیَامًا ۟

و همان کسانی‌که با سجده بر پیشانی‌هایشان، و ایستادن بر روی پاهای‌شان که برای الله نماز می‌گزارند شب را به صبح می‌رسانند.

65 : 25

وَالَّذِیْنَ یَقُوْلُوْنَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖۗ— اِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا ۟ۗۖ

و همان‌ها که در دعای خویش به پروردگارشان می‌گویند: پروردگارا، ما را از عذاب جهنم دور گردان، به‌راستی‌که عذاب جهنم برای کسی‌که در حال کفر بمیرد همیشگی و جدانشدنی است.

66 : 25

اِنَّهَا سَآءَتْ مُسْتَقَرًّا وَّمُقَامًا ۟

در حقیقت جهنم قرارگاه بدی است برای کسی‌که در آن مستقر شود، و جایگاه بدی است برای کسی که در آن اقامت کند.

67 : 25

وَالَّذِیْنَ اِذَاۤ اَنْفَقُوْا لَمْ یُسْرِفُوْا وَلَمْ یَقْتُرُوْا وَكَانَ بَیْنَ ذٰلِكَ قَوَامًا ۟

و همان کسانی‌که وقتی اموال‌شان را بخشش کنند در بخشش اموال زیاده‌روی نمی‌کنند، و در بخشش آن بر کسی‌که نفقۀ او از خودشان یا دیگران واجب است سخت نمی‌گیرند، و انفاق به آنها حدی میانه بین زیاده‌‌روی و ‌سخت‌گرفتن است.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الداعي إلى الله لا يطلب الجزاء من الناس.

دعوتگر به‌سوی الله از مردم پاداش نمی‌طلبد.

• ثبوت صفة الاستواء لله بما يليق به سبحانه وتعالى.

ثبوت صفت اِستواء برای الله آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است.

• أن الرحمن اسم من أسماء الله لا يشاركه فيه أحد قط، دال على صفة من صفاته وهي الرحمة.

رحمان یکی از اسمهای الله است که هرگز هیچ‌کس در آن با او شریک نیست، و بر یکی از صفات او تعالی یعنی رحمت دلالت دارد.

• إعانة العبد بتعاقب الليل والنهار على تدارُكِ ما فاتَهُ من الطاعة في أحدهما.

کمک به بنده با درآمدن شب و روز از پی یکدیگر بر جبران طاعتی که در شب یا روز از دست داده است.

• من صفات عباد الرحمن التواضع والحلم، وطاعة الله عند غفلة الناس، والخوف من الله، والتزام التوسط في الإنفاق وفي غيره من الأمور.

یکی از صفات بندگان رحمان تواضع و بردباری، و طاعت الله هنگام غفلت مردم، و ترس از الله، و پایبندی میانه در انفاق و سایر امور است.