Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Дарийча таржима - Муҳаммад Анвар Бадахшоний
Бет рақами:
105
:
7
حَقِيقٌ عَلَىٰٓ أَن لَّآ أَقُولَ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّۚ قَدۡ جِئۡتُكُم بِبَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَرۡسِلۡ مَعِيَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
سزاوار است که دربارۀ الله جز سخن راست و واقعی نگویم. البته من از طرف پروردگارتان برای شما معجزه (و دلیل) روشن آورده ام، پس بنی اسرائیل را (آزاد نموده) همرای من بفرست.
التفاسير:
106
:
7
قَالَ إِن كُنتَ جِئۡتَ بِـَٔايَةٖ فَأۡتِ بِهَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
(فرعون) گفت: اگر معجزهای (با خود) آوردهای، آن را بیاور، اگر از راستگویانی.
التفاسير:
107
:
7
فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
پس (به طور معجزه) موسی عصای خود را انداخت، پس ناگهان به صورت اژدهای ظاهر شد.
التفاسير:
108
:
7
وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ
و دست خود را (از گریبان) بیرون آورد، پس ناگهان دست او برای بینندگان درخشید.
التفاسير:
109
:
7
قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
سران قوم فرعون (بعد از دیدن این دو معجزه) گفتند: یقینا این شخص جادو گری دانا است.
التفاسير:
110
:
7
يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُمۡۖ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
میخواهد شما را از سرزمینتان بیرون کند، پس چه مشوره میدهید؟
التفاسير:
111
:
7
قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَأَرۡسِلۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
(مشاوران فرعون) گفتند: او (موسی) و برادرش را مهلت بده و نگاه دار، (و کسی را) به شهرها بفرست تا همه مردم را جمع کند.
التفاسير:
112
:
7
يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ
تا هر جادو گر ماهر و دانا را نزد تو بیاورند.
التفاسير:
113
:
7
وَجَآءَ ٱلسَّحَرَةُ فِرۡعَوۡنَ قَالُوٓاْ إِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
و جادوگران نزد فرعون آمدند (و) گفتند: اگر ما غالب شویم آیا برای ما پاداشی (جائزه و انعامی) هست؟
التفاسير:
114
:
7
قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ لَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
(فرعون) گفت: بلی، بلکه يقينا شما از مقربان (دربار من) خواهید بود.
التفاسير:
115
:
7
قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ نَحۡنُ ٱلۡمُلۡقِينَ
(در آغاز مقابله جادو گران) گفتند: ای موسی! یا تو (عصایت را برای مقابله) بانداز، یا ما (سحر خود را) میاندازیم.
التفاسير:
116
:
7
قَالَ أَلۡقُواْۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٖ
(موسی) گفت: (شما) باندازید، پس وقتی (عصاها و ریسمانهای خود را) انداختند، چشمهای مردم را جادو کردند، و آنها را ترساندند، و جادوی بزرگی را پیش کردند.
التفاسير:
117
:
7
۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۖ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
(و در عین حال) به موسی وحی فرستادیم که عصای خود را بانداز (چون انداخت) پس ناگهان جادوهای دروغینشان را فرو میبرد.
التفاسير:
118
:
7
فَوَقَعَ ٱلۡحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
پس حق (معجزۀ موسی) به ثبوت رسید (روشن شد) و آنچه جادوگران میکردند، باطل شد.
التفاسير:
119
:
7
فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَٱنقَلَبُواْ صَٰغِرِينَ
پس در آنجا مغلوب شدند (شکست خوردند جادوگران و اتباع فرعون)، و خوار و ذلیل برگشتند.
التفاسير:
120
:
7
وَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
جادوگران (بیاختیار) به سجده افتیدند.
التفاسير:
