قرآن کریم کے معانی کا ترجمہ - المختصر فی تفسیر القرآن الکریم کا ازبک ترجمہ
صفحہ نمبر:
27
:
9
ثُمَّ يَتُوبُ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Мана шу жазодан кейин ким тавба қилиб, куфру залолатидан қайтса, Аллоҳ унинг тавбасини қабул қилур. Аллоҳ тавба қилувчи бандаларига Кечиримли ва Меҳрибон Зотдирки, ҳар қанча гуноҳ қилган бўлсалар ҳам кечириб юбораверади.
التفاسير:
28
:
9
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِكُونَ نَجَسٞ فَلَا يَقۡرَبُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ بَعۡدَ عَامِهِمۡ هَٰذَاۚ وَإِنۡ خِفۡتُمۡ عَيۡلَةٗ فَسَوۡفَ يُغۡنِيكُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦٓ إِن شَآءَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
Эй Аллоҳга, Пайғамбарга иймон келтирган ва шариатга эргашган мўминлар, мушриклар ўзларидаги куфр, зулм, бадхулқлик ва ёмон одатлари туфайли нажасдирлар. Мана шу йилдан (тўққизинчи ҳижрийдан) кейин ҳатто ҳаж ё умра учун келган бўлсалар ҳам Маккага тегишли ҳарамларга, жумладан, Масжидул-Ҳаромга кирмасинлар. Агар улар олиб келадиган озиқ-овқат ва турли тижорат моллари келмай қолиши натижасида камбағал бўлиб қолишдан қўрқсангизлар, Аллоҳ хоҳласа Ўз фазли ила сизларга кифоя қилур. Аллоҳ аҳволингизни кўриб-билиб тургувчи ва ҳар бир тадбирини ҳикмат билан қилгувчи Зотдир.
التفاسير:
29
:
9
قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حَتَّىٰ يُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡيَةَ عَن يَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ
Эй мўминлар, Аллоҳни ягона-ёлғиз деб иймон келтирмайдиган, қиёмат кунига ишонмайдиган, ўлимтик, тўнғиз гўшти, ароқ ва судхўрлик каби Аллоҳ ва пайғамбари ҳаром қилган тақиқлардан тийилмайдиган ҳамда шариатга бўйсунмайдиган яҳудий ва насронийларга қарши то ўзларини хор олиб жизя бергунларига қадар жанг қилинглар.
التفاسير:
30
:
9
وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ
Яҳудийлар ҳам, насронийлар ҳам мушриклардир. Яҳудийлар Узайр Аллоҳнинг ўғли деб, насронийлар эса Масиҳ Ийсо Аллоҳнинг ўғли, деб даъво қиладилар. Шу билан ҳар иккиси ҳам ширк келтирганлар. Бу ҳеч қандай далил, ҳужжатга асосланмаган уларнинг оғизларидаги қуруқ гапдир. Бу гаплари билан улар "Фаришталар Аллоҳнинг қизларидир", дейдиган мушрикларга ўхшайдилар. Аллоҳ бундай нуқсондан Олийдир, Буюкдир. Қандай қилиб ҳақ турганда ботил сари бурилиб кетар эканлар-а!
التفاسير:
31
:
9
ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
Яҳудийлар ўзларининг олимларини, насронийлар эса руҳонийларини парвардигор қилиб олдилар. Улар Аллоҳ ҳаром қилган нарсани ҳалол, Аллоҳ ҳалол қилган нарсани эса ҳаром қилиб бердилар. Насронийлар Масиҳ Ийсо ибн Марямни Аллоҳга қўшиб, илоҳ деб билдилар. Ҳолбуки, Аллоҳ яҳудийларнинг олимларини ҳам, насронийларнинг руҳонийларини ҳам, Узайрни ҳам, Ийсо ибн Марямни ҳам ёлғиз Ўзигагина бандалик қилишга буюрганди. Ҳар қандай нуқсондан пок Аллоҳ ягона илоҳдир. Ундан ўзга чин маъбуд йўқдир. Буюк Парвардигор мушриклар ва бошқалар айтаётган нуқсонлардан покдир.
التفاسير:
حالیہ صفحہ میں آیات کے فوائد:
• في الآيات دليل على أن تعلق القلب بأسباب الرزق جائز، ولا ينافي التوكل.
Оятларда қалбнинг ризқ сабабларига мойил бўлиши жоиз эканига, бу ишнинг таваккулга зид эмаслигига далил бор.
• في الآيات دليل على أن الرزق ليس بالاجتهاد، وإنما هو فضل من الله تعالى تولى قسمته.
Шунингдек, ризқ ҳаракатга қараб келмаслигига, у Аллоҳнинг фазли билан бўлишига, ризқ тақсимоти Аллоҳ тасарруфида эканига ҳам ҳужжат мавжуд.
• الجزية واحد من خيارات ثلاثة يعرضها الإسلام على الأعداء، يقصد منها أن يكون الأمر كله للمسلمين بنزع شوكة الكافرين.
Жизя Ислом душманларга таклиф қилган уч танловнинг биридир. Ундан кўзланган мақсад ҳокимият тўла мусулмонлар қўлига ўтиб, куфр шавкатининг синишидир.
• في اليهود من الخبث والشر ما أوصلهم إلى أن تجرؤوا على الله، وتنقَّصوا من عظمته سبحانه.
Яҳудийлар шу қадар ёвузлашдиларки, шу қадар тубанлашдиларки, ҳатто ҳар қандай нуқсондан пок Аллоҳнинг буюклигига тил теккизишгача бордилар.
