قرآن کریم کے معانی کا ترجمہ - المختصر فی تفسیر القرآن الکریم کا تھائی ترجمہ
صفحہ نمبر:
26
:
10
۞ لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞۖ وَلَا يَرۡهَقُ وُجُوهَهُمۡ قَتَرٞ وَلَا ذِلَّةٌۚ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
สำหรับบรรดาผู้กระทำความดี ด้วยการเชื่อฟังสิ่งที่อัลลอฮฺให้พวกเขาปฏิบัติ และละทิ้งความชั่วต่างๆ จะได้รับความดี นั้นก็คือสวนสวรรค์ และได้เพิ่มขึ้นอีก คือการมองหน้าตาของอัลลอฮฺอันทรงเกียรติ และใบหน้าของพวกเขาจะไม่หมองคล้ำจากฝุ่นและความอ่อนแอหรือความอับอายจะไม่ปกคลุมใบหน้าของพวกเขา ชนเหล่านี้คือชาวสวรรค์ พวกเขาจะอยู่ในนั้นตลอดกาล
التفاسير:
27
:
10
وَٱلَّذِينَ كَسَبُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ جَزَآءُ سَيِّئَةِۭ بِمِثۡلِهَا وَتَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ مَّا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنۡ عَاصِمٖۖ كَأَنَّمَآ أُغۡشِيَتۡ وُجُوهُهُمۡ قِطَعٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مُظۡلِمًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
และบรรดาผู้ที่กระทำความชั่วด้วยการอธรรมและกระทำสิ่งไม่ดีนั้น พวกจะได้รับการตอบแทนความชั่วตามที่พวกเขาได้กระทำไว้ด้วยความชั่วเช่นเดียวกัน นี่คือบทลงโทษของอัลลอฮฺในวันปรโลก ความต่ำต้อยและความอับอายจะปกคลุมพวกเขา เมื่อบทลงโทษได้ลงแก่พวกเขาก็ไม่มีอะไรสามารถป้องกันพวกเขาให้รอดพ้นจากบทลงโทษของอัลลอฮฺได้ เสมือนว่าใบหน้าของพวกเขาถูกคลุมด้วยความมืดของค่ำคืนอันมืดทึบที่ปกคลุมไปด้วยควันไฟและความทึบของมัน ชนเหล่านี้คือชาวนรก พวกเขาจะอยู่ในนั้นตลอดกาล
التفاسير:
28
:
10
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ مَكَانَكُمۡ أَنتُمۡ وَشُرَكَآؤُكُمۡۚ فَزَيَّلۡنَا بَيۡنَهُمۡۖ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمۡ إِيَّانَا تَعۡبُدُونَ
โอ้เราะซูลเอ๋ย จงนึกถึงวันกิยามะฮฺที่เราชุมนุมพวกเขาทั้งหมด แล้วเราจะกล่าวแก่บรรดาผู้ตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺในโลกนี้ว่า โอ้ บรรผู้ตั้งภาคีเอ๋ย จงอยู่ ณ สถานที่ของพวกเจ้า พวกเจ้าและบรรดาสิ่งสักการะของพวกเจ้า ที่พวกเจ้าได้เคารพสักการะนอกเหนืออัลลอฮฺ แล้วเราได้แยกระหว่างผู้เคารพสักการะกับสิ่งที่ถูกเคารพสักการะออกจากกัน และสิ่งที่ถูกเคารพสักการะก็ตีตัวออกห่างจากบรรดาผู้ตั้งภาคีของพวกเขาและกล่าวขึ้นว่า พวกเจ้าไม่ได้เคารพสักการะเราบนโลกดุนยานี้เลย
التفاسير:
29
:
10
فَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ إِن كُنَّا عَنۡ عِبَادَتِكُمۡ لَغَٰفِلِينَ
ณ ตรงนั้น พระเจ้าที่พวกเขาได้เคารพสักการะนอกเหนืออัลลอฮฺก็ได้ตีตัวออกห่างจากพวกเขา แล้วอัลลอฮฺนั้นทรงเป็นพยาน และพอเพียงแล้วสำหรับพระองค์ แท้จริงแล้วเราไม่พอใจที่พวกเจ้าเคารพสักการะเพื่อเรา และเราก็ไม่ได้สั่งให้พวกเจ้าปฏิบัติ และเราก็ไม่ได้รู้สึกถึงการเคารพสักการะของพวกเจ้าเลย
التفاسير:
30
:
10
هُنَالِكَ تَبۡلُواْ كُلُّ نَفۡسٖ مَّآ أَسۡلَفَتۡۚ وَرُدُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ مَوۡلَىٰهُمُ ٱلۡحَقِّۖ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
ในวันยิ่งใหญ่นั้นทุกชีวิตจะถูกสอบสวนถึงสิ่งที่กระทำไว้ก่อนบนโลกดุนยา และบรรดาผู้ตั้งภาคีจะถูกนำกลับไปยังพระเจ้าที่สัตย์จริงของพวกเขา พระเจ้าองค์นั้นคืออัลลอฮฺที่เป็นผู้สอบสวนพวกเขา และสิ่งที่พวกเขาอุปโลกน์ขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือเทวรูปของพวกเขาได้หนีไปจากพวกเขา
التفاسير:
31
:
10
قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أَمَّن يَمۡلِكُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَمَن يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۚ فَسَيَقُولُونَ ٱللَّهُۚ فَقُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ
โอ้ เราะซูลเอ๋ย จงกล่าวแก่บรรดาผู้ตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺเถิดว่า ใครที่เป็นผู้ประทานปัจจัยยังชีพที่มาจากฟากฟ้าทำให้ฝนตกลงมา? และใครที่เป็นผู้ประทานปัจจัยยังชีพบนแผ่นดินแก่พวกเจ้า ที่ทำให้ต้นไม้ต่างๆได้งอกเงยขึ้นมา และมีแร่ธาตุ? และใครเป็นผู้ให้มีชีวิตหลังจากการตาย เช่นมนุษย์ที่เกิดจากตัวอสุจิ และสัตว์ปีกเกิดจากไข่ และใครเป็นผู้ให้ตายหลังจากมีชีวิตมา เหมือนตัวอสุจิของสัตว์ และไข่ของสัตว์ปีก? และใครเป็นผู้บริหารกิจการฟากฟ้าต่างๆ และแผ่นดินและสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในนั้น? แล้วพวกเขาตอบว่า แน่นอนผู้ทรงสร้างสิ่งทั้งหมดนั้นคืออัลลอฮฺ ดังนั้นจงกล่าวแก่พวกเขาเถิดว่า พวกเจ้าจะไม่รู้และไม่ยำเกรงโดยการปฏิบัติตามคำบัญชาของพระองค์และห่างไกลจากข้อห้ามของพระองค์กระนั้นหรือ?
التفاسير:
32
:
10
فَذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَاذَا بَعۡدَ ٱلۡحَقِّ إِلَّا ٱلضَّلَٰلُۖ فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ
โอ้ มวลมนุษย์ ผู้ที่ทรงทำทุกสิ่งทุกอย่างนั้น นั่นเหละคืออัลลอฮฺ พระเจ้าที่แท้จริงที่ทรงสร้างพวกท่าน ผู้บริหารจัดการเรื่องของพวกท่าน และอะไรเล่าหลังจากที่ได้รู้ความจริงแล้ว นอกเสียจากการห่างไกลและการสูญเสีย? แล้วสติปัญญาของพวกท่านต่อความจริงที่เห็นได้ชัดนี้หายไปไหน?
التفاسير:
33
:
10
كَذَٰلِكَ حَقَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى ٱلَّذِينَ فَسَقُوٓاْ أَنَّهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ
โอ้ เราะซูลเอ๋ย การยืนหยัดถึงการเป็นพระเจ้า (อัร-รุบุบียยะฮฺ) ที่แท้จริงสำหรับอัลลอฮฺนั้นเป็นที่จำเป็น ประกาศิตแห่งพระเจ้าของเจ้าเป็นอำนาจเหนือกว่าบรรดาผู้ที่ออกไปจากความจริงเพราะไม่เชื่อฟัง แท้จริงแล้วพวกเขานั้นไม่มีความศรัทธา
التفاسير:
حالیہ صفحہ میں آیات کے فوائد:
• أعظم نعيم يُرَغَّب به المؤمن هو النظر إلى وجه الله تعالى.
ความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผู้ศรัทธาปรารถณาคือการมองใบหน้าของอัลลอฮฺ ตะอาลา
• بيان قدرة الله، وأنه على كل شيء قدير.
ชี้แจงถึงความสามารถของอัลลอฮฺ และพระองค์ทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
• التوحيد في الربوبية والإشراك في الإلهية باطل، فلا بد من توحيدهما معًا.
การให้เอกภาพต่อการเป็นพระเจ้าของเอกองค์อัลลอฮฺ (ทางด้านอัร-รุบูบียฺยะฮฺ) และการมีภาคีกับพระเจ้าในการเคารพสักการะ (ทางด้านอัล-อุลูฮียฺยะฮฺ) ถือเป็นโมฆะ จำเป็นต้องให้เกิดความเอกภาพควบกันทั้งสองด้าน
• إذا قضى الله بعدم إيمان قوم بسبب معاصيهم فإنهم لا يؤمنون.
เมื่ออัลลอฮฺทรงกำหนดให้กลุ่มหนึ่งไม่เชื่อฟังเพราะความชั่วของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาก็จะไม่เป็นผู้ที่ศรัทธา
