قرآن کریم کے معانی کا ترجمہ - المختصر فی تفسیر القرآن الکریم کا فارسی ترجمہ
صفحہ نمبر:
26
:
10
لِلَّذِیْنَ اَحْسَنُوا الْحُسْنٰی وَزِیَادَةٌ ؕ— وَلَا یَرْهَقُ وُجُوْهَهُمْ قَتَرٌ وَّلَا ذِلَّةٌ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ ۚ— هُمْ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟
برای کسانیکه با برپایی طاعاتی که الله آنها را برایشان واجب گردانیده، و ترک گناهانی که الله برایشان حرام کرده است، کار نیکو انجام دادهاند، پاداشی نیکو، یعنی بهشت است، و افزون بر آن، یعنی نظر به چهرۀ الله کریم، برایشان است، و صورتهایشان را غبار و خواری و ذلتی نمیپوشاند، این نیکوکاران، ساکنان بهشت میباشند که برای همیشه در آن میمانند.
التفاسير:
27
:
10
وَالَّذِیْنَ كَسَبُوا السَّیِّاٰتِ جَزَآءُ سَیِّئَةٍ بِمِثْلِهَا ۙ— وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— مَا لَهُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ عَاصِمٍ ۚ— كَاَنَّمَاۤ اُغْشِیَتْ وُجُوْهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ الَّیْلِ مُظْلِمًا ؕ— اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ النَّارِ ۚ— هُمْ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟
و برای کسانیکه بدیها، یعنی کفر و گناهان را انجام دادهاند، به قدر همان اعمال زشتی که انجام دادهاند، الله آنها را در آخرت مجازات میکند، و چهرهشان را ذلت و خواری میپوشاند، هیچ مانعی برایشان نیست که آنها را از عذاب الله آنگاه که بر آنها فرو فرستد باز دارد، و به سبب دود و تاریکی زیاد آتش جهنم که صورتهایشان را پوشانده است گویی تاریکی شب سیاه و تیره صورتهایشان را پوشانده است، اینها که به این صفات متصف هستند ساکنان جهنم میباشند که برای همیشه در آن میمانند.
التفاسير:
28
:
10
وَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیْعًا ثُمَّ نَقُوْلُ لِلَّذِیْنَ اَشْرَكُوْا مَكَانَكُمْ اَنْتُمْ وَشُرَكَآؤُكُمْ ۚ— فَزَیَّلْنَا بَیْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُمْ مَّا كُنْتُمْ اِیَّانَا تَعْبُدُوْنَ ۟
و -ای رسول- روز قیامت را به یاد آور. آنگاه که تمام مخلوقات را گرد میآوریم، سپس به کسانیکه در دنیا به الله شرک ورزیدهاند میگوییم: - ای مشرکان- شما و معبودهایتان که آنها را به جای الله عبادت میکردید سر جایتان بمانید. آنگاه میان معبودها و عبادتگزاران جدایی اندازیم، و معبودها با این سخن از عبادتگزاران بیزاری جویند: شما ما را در دنیا عبادت نمیکردید.
التفاسير:
29
:
10
فَكَفٰی بِاللّٰهِ شَهِیْدًا بَیْنَنَا وَبَیْنَكُمْ اِنْ كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغٰفِلِیْنَ ۟
در اینجا معبودهایشان که آنها را به جای الله عبادت کردهاند از آنها بیزاری جسته و میگویند: پس الله گواه است- و برای این کار کافی است- که ما راضی نبودهایم شما ما را عبادت کنید، و شما را به آن امر نکردهایم، و اصلا ما متوجه نشدهایم که شما ما را عبادت میکنید.
التفاسير:
30
:
10
هُنَالِكَ تَبْلُوْا كُلُّ نَفْسٍ مَّاۤ اَسْلَفَتْ وَرُدُّوْۤا اِلَی اللّٰهِ مَوْلٰىهُمُ الْحَقِّ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟۠
در آن جایگاه بزرگ، هرکس از عملی که در زندگی دنیایی خویش انجام داده است باخبر میشود، و مشرکان بهسوی پروردگار برحقشان، همان ذاتی که الله است و حسابرسیشان را بر عهده دارد بازگردانیده میشوند، و شفاعت بتهایشان که آن را افترا میبستند از دستشان میرود.
التفاسير:
31
:
10
قُلْ مَنْ یَّرْزُقُكُمْ مِّنَ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ اَمَّنْ یَّمْلِكُ السَّمْعَ وَالْاَبْصَارَ وَمَنْ یُّخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَمَنْ یُّدَبِّرُ الْاَمْرَ ؕ— فَسَیَقُوْلُوْنَ اللّٰهُ ۚ— فَقُلْ اَفَلَا تَتَّقُوْنَ ۟
- ای رسول- به این مشرکان به الله بگو: کیست که شما را از سَمت آسمان با فرود آوردن باران بر شما روزی میدهد؟ و چه کسی شما را از زمین با گیاهانی که در آن میرویاند، و با معادنی که در زمین قرار میدهد روزی میدهد؟ و کیست که زنده را از مرده مانند انسان از نطفه، و پرنده از تخم درمیآوَرَد، و کیست که مرده را از زنده مانند نطفه از حیوان، و تخم از پرنده درمیآورد؟ و کیست که کار آسمانها و زمین و مخلوقاتی را که در آنهاست اداره میکند؟ آنگاه پاسخ خواهند داد که انجام دهندۀ این کارها همان الله است. به آنها بگو: پس آیا این امر را میدانید، و تقوای الله را با اجرای اوامر و اجتناب از نواهیاش پیشه نمیکنید؟!
التفاسير:
32
:
10
فَذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۚ— فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ اِلَّا الضَّلٰلُ ۚ— فَاَنّٰی تُصْرَفُوْنَ ۟
پس -ای مردم- آن ذاتیکه تمام این کارها را انجام میدهد همان الله است. ذاتیکه به حق آفریدگار و تدبیر کنندۀ امر شماست، پس بعد از شناخت حق، (اصرار بر گمراهی) جز دوری از حق و نابودی چه چیزی است؟! پس عقلهایتان از این حق آشکار به کجا میرود؟!
التفاسير:
33
:
10
كَذٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَی الَّذِیْنَ فَسَقُوْۤا اَنَّهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟
- ای رسول- همانگونه که ربوبیت حقیقی برای الله ثابت شد، سخنی که در تقدیر پروردگارت بر کسانیکه از روی دشمنی از حق خارج شدند واجب شده است که آنها ایمان نمیآورند.
التفاسير:
حالیہ صفحہ میں آیات کے فوائد:
• أعظم نعيم يُرَغَّب به المؤمن هو النظر إلى وجه الله تعالى.
بزرگترین نعمتی که مؤمن، آرزومند آن است دیدن چهرۀ الله تعالی است.
• بيان قدرة الله، وأنه على كل شيء قدير.
بیان قدرت الله، و اینکه او تعالی بر هر چیزی تواناست.
• التوحيد في الربوبية والإشراك في الإلهية باطل، فلا بد من توحيدهما معًا.
توحید در ربوبیت به همراه شرک ورزیدن در الوهیت باطل است، زیرا باید این دو نوع توحید با هم باشند.
• إذا قضى الله بعدم إيمان قوم بسبب معاصيهم فإنهم لا يؤمنون.
هرگاه الله بهسبب گناهانِ قومی به عدم ایمان گروهی حکم کند، آنها ایمان نمیآورند.
