قرآن کریم کے معانی کا ترجمہ - پشتو ترجمہ - ابو زکریا
نازعات
1
:
79
وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ
79-1 قسم دى په (ملايكو) راوښكونكو (روحونو د كفارو لره)، راوښكل
التفاسير:
2
:
79
وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ
79-2 او په (ملايكو) اسان راوښكونكو (د مومنانو روحونو لره)، اسان راوښكل
التفاسير:
3
:
79
وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ
79-3 او په تېزو تلونكو (ملايكو)، تېز تلل
التفاسير:
4
:
79
فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ
79-4 پس په وړاندې كېدونكو (ملايكو)، وړاندې كېدل
التفاسير:
5
:
79
فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ
79-5 بیا د كار په تدبیر جوړونكو (ملايكو) چې تاسو به خامخا بیا راژوندي كړى شئ)
التفاسير:
6
:
79
یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ
79-6 په هغه ورځ چې لړځېدونكې به ولړځېږي
التفاسير:
7
:
79
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ
79-7 په دې پسې به راځي ورپسې راتلونكې
التفاسير:
8
:
79
قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ
79-8 (د مجرمانو) زړونه به په دغه ورځ كې رپېدونكي (درزېدونكي) وي
التفاسير:
9
:
79
اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ
79-9 د دغو سترګې به ښكته وي
التفاسير:
10
:
79
یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ
79-10 دوى به وايي: ایا په رښتیا (او) یقینًا به مونږ ړومبني حالت ته ګرځولى شو (بیا به ژوندي كېږو؟)
التفاسير:
11
:
79
ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ
79-11 ایا كله چې مونږ زاړه رژېدونكي هډوكي شو
التفاسير:
12
:
79
قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ
79-12 دوى وویل: دغه (ګرځېدل) به په هغه وخت كې زیانمن ګرځېدل وي
التفاسير:
13
:
79
فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ
79-13 پس بېشكه دغه خو بس یوه چغه ده
التفاسير:
14
:
79
فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ
79-14 نو ناڅاپه به دوى د ځمكې په مخ وي
التفاسير:
15
:
79
هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ
79-15 ایا تا ته د موسٰی خبره راغلې ده
التفاسير:
16
:
79
اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ
79-16 كله چې ده ته خپل رب په پاكې دَرې (ناو) ’’طُوٰی‘‘ كې اواز وكړ
التفاسير:
17
:
79
اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ
79-17 ته فرعون ته لاړ شه، بېشكه ده سركشي شروع كړې ده
التفاسير:
18
:
79
فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ
79-18 نو ته (ورته) ووایه: ایا ته دا خوښوې چې ته پاك شې
التفاسير:
19
:
79
وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ
79-19 او دا چې زه تا ته ستا د رب په طرف ښوونه وكړم، پس چې ته ووېرېږې
التفاسير:
20
:
79
فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ
79-20 نو ده (موسٰی) دغه (فرعون) ته تر ټولو لویه نښه وښودله
التفاسير:
21
:
79
فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ
79-21 نو ده تكذيب وكړ او نافراني يې وكړه
التفاسير:
22
:
79
ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ
79-22 بيا يې شا كړه (او) په ډېره بيړه سره لاړ
التفاسير:
23
:
79
فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ
79-23 نو ده (جادوګر) راجمع كړل، پس اواز يې وكړ
التفاسير:
24
:
79
فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ
79-24 نو ويې ويل:زه ستاسو رب یم، تر ټولو اوچت (رب)
التفاسير:
25
:
79
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ
79-25 نو دى الله راونیوه په عذاب د اخرت او دنیا سره
التفاسير:
26
:
79
اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠
79-26 بېشكه په دغه (غرقولو او سوځولو) كې یقینًا د هغه چا لپاره عبرت دى چې (له الله نه) وېرېږي
التفاسير:
27
:
79
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫
79-27 ایا تاسو د پیدا كولو په لحاظ ډېر سخت یئ، یا كه اسمان، دغه هغه (الله) جوړ كړى دى
التفاسير:
28
:
79
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ
79-28 د ده چت يې اوچت كړى دى، نو دغه يې ښه برابر جوړ كړى دى
التفاسير:
29
:
79
وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟
79-29 او د ده شپه يې توره تیاره كړې ده او د ده رڼا يې راوېستلې ده
التفاسير:
30
:
79
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ
79-30 او ځمكه يې له ده نه وروسته غوړولې ده
التفاسير:
31
:
79
اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟
79-31 ده له دغې (ځمكې) نه د دې اوبه او د دې واښه رااېستلي دي
التفاسير:
32
:
79
وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ
79-32 او غرونو لره، ده دغه محكم كړي دي
التفاسير:
33
:
79
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ
79-33 ستاسو او ستاسو د څاریو د فايدې لپاره
التفاسير:
34
:
79
فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ
79-34 نو كله چې تر ټولو لویه بلا (قیامت) راشي
التفاسير:
35
:
79
یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ
79-35 په هغه ورځ چې انسان به هغه څه یادوي چې ده كړي وي
التفاسير:
36
:
79
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟
79-36 او دوزخ به هغه چا ته څرګند كړى شي چې يې ویني
التفاسير:
37
:
79
فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ
79-37 نو هر چې هغه څوك دى چې سركشي يې كړې وي
التفاسير:
38
:
79
وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ
79-38 او دنيايي ژوند ته يې ترجیح وركړې وي
التفاسير:
39
:
79
فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ
79-39 نو بېشكه چې هم دا دوزخ (د ده) استوګنه ده
التفاسير:
40
:
79
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ
79-40 او هر چې هغه څوك دى چې د خپل رب په وړاندې له ودرېدلو نه وېرېدلى وي او نفس (ځان) يې له خواهشاتو نه منع كړى وي
التفاسير:
41
:
79
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ
79-41 نو بېشكه چې هم دا جنت (د ده) استوګنه ده
التفاسير:
42
:
79
یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ
79-42 (اى نبي!) دوى له تا نه د قیامت په باره كې پوښتنه كوي چې د ده واقع كېدل به كله وي
التفاسير:
43
:
79
فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ
79-43 ته د ده له یاده (علمه) په څه كې يې
التفاسير:
44
:
79
اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ
79-44 خاص ستا رب ته د دغه (قيامت) انتها ده
التفاسير:
45
:
79
اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ
79-45 بېشكه ته خو يواځې د هغه چا وېروونكى يې چې له ده (قیامت) نه وېرېږي
التفاسير:
46
:
79
كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠
79-46 ګویاكې دوى به په هغې ورځې كې چې دوى دغه (قیامت) وویني (داسې به وي لكه چې) دوى (په دنیا، یا په قبر كې) نه دي ایسار شوي مګر د ورځې اخر، یا څاښت
التفاسير:
