قرآن کریم کے معانی کا ترجمہ - کنڑ ترجمہ - بشیر ميسوری
ಅಲ್ಲೈಲ್
1
:
92
وَالَّیْلِ اِذَا یَغْشٰی ۟ۙ
ರಾತ್ರಿಯಾಣೆ, ಅದು ಕವಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ.
التفاسير:
2
:
92
وَالنَّهَارِ اِذَا تَجَلّٰی ۟ۙ
ಮತ್ತು ಹಗಲಿನಾಣೆ! ಅದು ಪ್ರಕಾಶಮಯವಾಗುವಾಗ.
التفاسير:
3
:
92
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْاُ ۟ۙ
ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲೂ ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನಾಣೆ.
التفاسير:
4
:
92
اِنَّ سَعْیَكُمْ لَشَتّٰی ۟ؕ
ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಿಮ್ಮ ಪರಿಶ್ರಮವು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ
التفاسير:
5
:
92
فَاَمَّا مَنْ اَعْطٰی وَاتَّقٰی ۟ۙ
ಯಾರು (ಅಲ್ಲಾಹನ ಮರ್ಗದಲ್ಲಿ) ರ್ಚುಮಾಡುತ್ತಾನೋ ಮತ್ತು ಭಯಭಕ್ತಿ ಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೋ.
التفاسير:
6
:
92
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنٰی ۟ۙ
ಮತ್ತು ಅತ್ತುö್ಯತ್ತಮ ಮಾತನ್ನು ದೃಢೀಕರಿಸುತ್ತಾನೋ.
التفاسير:
7
:
92
فَسَنُیَسِّرُهٗ لِلْیُسْرٰی ۟ؕ
ಸಧ್ಯವೇ ನಾವು ಅವನಿಗೆ (ಸತ್ಯದ) ಅನುಕೂಲಕರ ಮರ್ಗವನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸುವೆವು.
التفاسير:
8
:
92
وَاَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنٰی ۟ۙ
ಆದರೆ ಯಾರು ಜಿಪುಣತೆ ತೋರಿದನೋ ಸ್ವಯಂ ತನ್ನನ್ನು ನಿರಪೇಕ್ಷಕನೆಂದು ಭಾವಿಸಿದನೋ.
التفاسير:
9
:
92
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنٰی ۟ۙ
ಮತ್ತು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮಾತನ್ನು ಸುಳ್ಳಾಗಿಸಿದನೋ.
التفاسير:
10
:
92
فَسَنُیَسِّرُهٗ لِلْعُسْرٰی ۟ؕ
ಆಗ ನಾವು ಅವನಿಗೆ ದರ್ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸಿಕೊಡುವೆವು.
التفاسير:
11
:
92
وَمَا یُغْنِیْ عَنْهُ مَالُهٗۤ اِذَا تَرَدّٰی ۟ؕ
ಅವನು (ನರಕದಲ್ಲಿ ಅಧೋಮುಖಿಯಾಗಿ) ಬೀಳುವ ಸಂರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವನ ಸಂಪತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಪ್ರಯೋಜನ ನೀಡದು.
التفاسير:
12
:
92
اِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدٰی ۟ؗۖ
ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿಯೂ ಮರ್ಗರ್ಶನ ಮಾಡುವುದು ನಮ್ಮ ಹೊಣೆಯಾಗಿದೆ.
التفاسير:
13
:
92
وَاِنَّ لَنَا لَلْاٰخِرَةَ وَالْاُوْلٰی ۟
ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಪರಲೋಕ ಮತ್ತು ಇಹಲೋಕದ ಒಡೆಯರು ನಾವೇ ಆಗಿದ್ದೇವೆ.
التفاسير:
14
:
92
فَاَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظّٰی ۟ۚ
ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ನಿಮಗೆ ಧಗಧಗಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಗ್ನಿಯಿಂದ ಎಚ್ಚರಿಸಿರುವೆನು.
التفاسير:
15
:
92
لَا یَصْلٰىهَاۤ اِلَّا الْاَشْقَی ۟ۙ
ದುರದೃಷ್ಟನಲ್ಲದೇ ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾರನು.
التفاسير:
16
:
92
الَّذِیْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰی ۟ؕ
ಅವನು ಸುಳ್ಳಾಗಿಸಿದನು ಮತ್ತು ವಿಮುಖನಾದನು.
التفاسير:
17
:
92
وَسَیُجَنَّبُهَا الْاَتْقَی ۟ۙ
ಮತ್ತು ಅದರಿಂದ (ನರಕದಿಂದ) ಅತ್ಯಧಿಕ ಭಯಭಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿಯೇ ದೂರವಿಡಲಾಗುವನು.
التفاسير:
18
:
92
الَّذِیْ یُؤْتِیْ مَالَهٗ یَتَزَكّٰی ۟ۚ
ಅವನು ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗಲಿಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
التفاسير:
19
:
92
وَمَا لِاَحَدٍ عِنْدَهٗ مِنْ نِّعْمَةٍ تُجْزٰۤی ۟ۙ
ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗಾದರು ಪ್ರತ್ಯುಪಕಾರ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ಯಾವ ಉಪಕಾರವೂ ಅವನ ಮೇಲಿಲ್ಲ.
التفاسير:
20
:
92
اِلَّا ابْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْاَعْلٰی ۟ۚ
ಕೇವಲ ತನ್ನ ಅತ್ಯುನ್ನತನಾದ ಪ್ರಭುವಿನ ಸಂತೃಪ್ತಿಯನ್ನು ಬಯಸುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ (ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.)
التفاسير:
21
:
92
وَلَسَوْفَ یَرْضٰی ۟۠
ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅವನು ಸದ್ಯವೇ ಸಂತೃಪ್ತಗೊಳ್ಳುವನು.
التفاسير:
