قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ ئۆزبەكچە تەرجىمىسى
19
:
41
وَيَوۡمَ يُحۡشَرُ أَعۡدَآءُ ٱللَّهِ إِلَى ٱلنَّارِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ
Аллоҳ душманларини дўзах сари ҳайдаб бориб, тўплайдиган кунни эсланг. У кунда уларнинг атрофларини азоб фаришталари ўраб олган бўлади. Дўзахдан қочиб-қутула олмайдилар.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.
Ҳақдан юз ўгириш дунёда ҳам, охиратда ҳам ҳалокатга олиб боради.
• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.
Такаббурлик ва ўз кучига керилиш ҳаққа бўйсунишдан тўсадиган ғовдир.
• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.
Кофирлар бу дунёда ҳам, охиратда ҳам азобга йўлиқадилар.
• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.
Қиёмат куни инсон аъзолари ўзига қарши гувоҳлик берадилар.
