قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ ئۆزبەكچە تەرجىمىسى
65
:
29
فَإِذَا رَكِبُواْ فِي ٱلۡفُلۡكِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ إِذَا هُمۡ يُشۡرِكُونَ
Мушриклар денгиздаги кемаларга минганларида ёлғиз Аллоҳгагина сиғиниб, чин ихлос билан дуо қиладилар. Қачон уларга ғарқ бўлишдан нажот бериб, қуруқликка етказиб қўйса, яна ширк келтираверадилар.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• لجوء المشركين إلى الله في الشدة ونسيانهم لأصنامهم، وإشراكهم به في الرخاء؛ دليل على تخبطهم.
Мушриклар мусибат келганда Аллоҳга илтижо қилиб қоладилар. Тинч-омонликда эса яна ширк келтириб, бут-санамларга сиғинаверадилар. Мана шу уларнинг тартибсиз бебош эканини кўрсатиб турибди.
• الجهاد في سبيل الله سبب للتوفيق إلى الحق.
Аллоҳ йўлида курашиш ҳақни топиб олишга муваффақ этувчи воситадир.
• إخبار القرآن بالغيبيات دليل على أنه من عند الله.
Қуръоннинг ғайбга оид хабарларни бериши унинг Аллоҳ тарафидан эканига далилдир.
