قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ ئۆزبەكچە تەرجىمىسى
121
:
26
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Нуҳ алайҳиссалом ва у билан бирга бўлган мўминларнинг нажот топиши, кофирларнинг эса ҳалокатга учраши ҳақидаги бу қиссада ибрат оладиганларга ибрат бор. Уларнинг кўплари мўмин бўлмаган эдилар.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• أفضلية أهل السبق للإيمان حتى لو كانوا فقراء أو ضعفاء.
Дастлаб иймон келтирганларнинг афзаллиги қолаверади. Улар камбағал бўладиларми, заиф бўладиларми, фарқи йўқ.
• إهلاك الظالمين، وإنجاء المؤمنين سُنَّة إلهية.
Золимларни ҳалок қилиб, мўминларга нажот бериш илоҳий қонуниятдир.
• خطر الركونِ إلى الدنيا.
Дунёга муккадан кетиш ўта хатарлидир.
• تعنت أهل الباطل، وإصرارهم عليه.
Ботил аҳли саркаш бўлади. Ноҳақликка маҳкам ёпишиб олади.
