قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ ئۆزبەكچە تەرجىمىسى
97
:
10
وَلَوۡ جَآءَتۡهُمۡ كُلُّ ءَايَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
Ҳамма шаръий ва кавний оят-аломатлар келса-да, то аламли азобни кўрмагунларича иймон келтирмайдилар. Аламли азобни кўрганларидан кейин эса келтирган иймонлари фойда бермас.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• وجوب الثبات على الدين، وعدم اتباع سبيل المجرمين.
Динда барқарор туриш ва жиноятчилар йўлига кириб кетмаслик вожиб.
• لا تُقْبل توبة من حَشْرَجَت روحه، أو عاين العذاب.
Азоб нақд бўлиб қолган пайтда ўлим талвасасида турган одамдан тавба қабул қилинмайди.
• أن اليهود والنصارى كانوا يعلمون صفات النبي صلى الله عليه وسلم، لكن الكبر والعناد هو ما منعهم من الإيمان.
Яҳудий ва насронийлар Пайғамбар алайҳиссаломнинг сифатларини билардилар. Кибр ва саркашликлари уларнинг иймон келтиришларига монелик қилди.
