قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ تىلگۇچە تەرجىمىسى
4
:
39
لَوْ اَرَادَ اللّٰهُ اَنْ یَّتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفٰی مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ ۙ— سُبْحٰنَهٗ ؕ— هُوَ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ۟
ఒక వేళ అల్లాహ్ కొడుకుని చేయదలచుకుంటే తన సృష్టి రాసుల్లోంచి తాను కోరిన వారిని ఎంచుకుని అతడిని కొడుకు స్థానమును కలిగించేవాడు. అతడు ఈ ముష్రికులందరు పలికే మాటల నుండి అతీతుడు మరియు పరిశుద్ధుడు. ఆయన తన అస్తిత్వంలో, తన గుణాల్లో, తన కార్యాల్లో ఒక్కడు. వాటిలో ఆయనకు సాటి ఎవరూ లేరు. తన సృష్టితాలపై ఆధిక్యతను కలిగినవాడు.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.
అల్లాహ్ వైపు పిలిచేవాడు ప్రతిఫలమును ఆయన వద్ద నుండే ఆశిస్తాడు. అతడు ప్రజల నుండి వారిని సత్యం వైపునకు పిలవటంపై ఎటువంటి ప్రతిఫలమును ఆశించడు.
• التكلّف ليس من الدِّين.
మొహమాటం ధర్మంలో లేదు.
• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.
అల్లాహ్ సాన్నిధ్యం అనేది ఆయన పేర్లతో,ఆయన గుణాలతో,విశ్వాసముతో,సత్కర్మలు చేయటంతో కలుగును. వేరే వాటితో కాదు.
