قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى
21
:
40
اَوَلَمْ یَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَیَنْظُرُوْا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِیْنَ كَانُوْا مِنْ قَبْلِهِمْ ؕ— كَانُوْا هُمْ اَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَّاٰثَارًا فِی الْاَرْضِ فَاَخَذَهُمُ اللّٰهُ بِذُنُوْبِهِمْ ؕ— وَمَا كَانَ لَهُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ وَّاقٍ ۟
آیا این مشرکان در زمین نگشتهاند، تا بیندیشند سرانجام امتهای تکذیب کنندۀ پیش از آنها چگونه بوده است. به تحقیق که سرانجام بدی داشتهاند، آن امتها از اینها نیرومندتر بودند، و از طریق ساخت و ساز، آثاری در زمین بر جای گذاشتند که اینها چنین آثاری از خویش بر روی زمین به جا نگذاشتهاند. با این وجود، الله آنها را بهسبب گناهانشان نابود کرد، و هیچ محافظی نداشتند که در برابر عذاب الله از آنها محافظت کند.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• التذكير بيوم القيامة من أعظم الروادع عن المعاصي.
یادآوری روز قیامت یکی از بزرگترین عوامل بازدارنده از گناهان است.
• إحاطة علم الله بأعمال عباده؛ خَفِيَّة كانت أم ظاهرة.
احاطۀ علم الله به اعمال نهان و آشکار بندگانش.
• الأمر بالسير في الأرض للاتعاظ بحال المشركين الذين أهلكوا.
امر به مسافرت در روی زمین برای پندگیری از حال مشرکانی که نابود شدهاند.
