قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى
21
:
10
وَاِذَاۤ اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّنْ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُمْ اِذَا لَهُمْ مَّكْرٌ فِیْۤ اٰیَاتِنَا ؕ— قُلِ اللّٰهُ اَسْرَعُ مَكْرًا ؕ— اِنَّ رُسُلَنَا یَكْتُبُوْنَ مَا تَمْكُرُوْنَ ۟
و هرگاه پس از خشکسالی و سختیای که به مشرکان برسد، نعمت باران و گیاه و خیر و برکت به آنها بچشانیم، بهناگاه آیات ما را ریشخند و تکذیب کنند، - ای رسول- به این مشرکان بگو: الله سریعترین مکر زننده، و سریعترین نزدیک کننده به عذاب برای شما و سریعترین کیفر دهنده است. همانا فرشتگانِ نگهبان، مکرهایی را که میاندیشید مینویسند، و ذرهای از آن از دستشان نمیرود، پس چگونه از دست پروردگارشان میرود؟! الله بهزودی آنها را در قبال مکرشان جزا میدهد.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• الله أسرع مكرًا بمن مكر بعباده المؤمنين.
الله در برابر هرکس که به بندگان مؤمنش مکر بزند سریعترین تدبیر کننده است.
• بغي الإنسان عائد على نفسه ولا يضر إلا نفسه.
ستم انسان به خودش باز میگردد و فقط به خودش زیان میرساند.
• بيان حقيقة الدنيا في سرعة انقضائها وزوالها، وما فيها من النعيم فهو فانٍ.
بیان حقیقت دنیا در فنا و زوال سریع آن؛ و نعمتهایی فانی آن.
• الجنة هي مستقر المؤمن؛ لما فيها من النعيم والسلامة من المصائب والهموم.
بهشت، بهسبب نعمتهایش و سلامتی از مصیبتها و اندوهها، قرارگاه مؤمن است.
