قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - پارىسچە تەرجىمىسى - رۇۋۋاد تەرجىمە مەركىزى
بەت نومۇرى:
80
:
16
وَاللّٰهُ جَعَلَ لَكُمْ مِّنْ بُیُوْتِكُمْ سَكَنًا وَّجَعَلَ لَكُمْ مِّنْ جُلُوْدِ الْاَنْعَامِ بُیُوْتًا تَسْتَخِفُّوْنَهَا یَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَیَوْمَ اِقَامَتِكُمْ ۙ— وَمِنْ اَصْوَافِهَا وَاَوْبَارِهَا وَاَشْعَارِهَاۤ اَثَاثًا وَّمَتَاعًا اِلٰی حِیْنٍ ۟
الله از خانههایتان محلِ سکونت [و آرامش] برای شما قرار داد و از پوست چهارپایان [نیز] خانههایی [= خیمههایی] برایتان قرار داد تا روز کوچ کردن سبکبار باشید و روز اقامتتان [نیز برپاییاش آسان باشد]؛ و از پشم و کُرک و موهایشان تا مدتی معیّن اثاث [خانه] و اسباب [و وسایل زندگی، برایتان] فراهم کرد.
التفاسير:
81
:
16
وَاللّٰهُ جَعَلَ لَكُمْ مِّمَّا خَلَقَ ظِلٰلًا وَّجَعَلَ لَكُمْ مِّنَ الْجِبَالِ اَكْنَانًا وَّجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِیْلَ تَقِیْكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِیْلَ تَقِیْكُمْ بَاْسَكُمْ ؕ— كَذٰلِكَ یُتِمُّ نِعْمَتَهٗ عَلَیْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُوْنَ ۟
الله از آنچه [مانند درختان] آفرید، سایههایی برایتان فراهم آورده است و از کوهها [نیز راهها و] پناهگاههایی برایتان قرار داده است و جامههایى برایتان پدید آورده است كه شما را از [سرما] و گرما نگاه میدارد و [زِرهها و] تنپوشهایی كه در جنگ[های]تان از شما محافظت مىکند. او اینچنین نعمتش را بر شما تمام مىگردانَد؛ باشد که [در برابرِ توحید] تسلیم شوید [و شرک نورزید].
التفاسير:
82
:
16
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَاِنَّمَا عَلَیْكَ الْبَلٰغُ الْمُبِیْنُ ۟
پس [ای پیامبر،] اگر [مشرکان] روی گرداندند، جز این نیست که وظیفۀ تو [فقط] پیامرسانیِ آشکار است.
التفاسير:
83
:
16
یَعْرِفُوْنَ نِعْمَتَ اللّٰهِ ثُمَّ یُنْكِرُوْنَهَا وَاَكْثَرُهُمُ الْكٰفِرُوْنَ ۟۠
[آنان] نعمت الله را میشناسند؛ اما [باز هم] آن را انکار میکنند و بیشتر آنان ناسپاس و کافرند.
التفاسير:
84
:
16
وَیَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ اُمَّةٍ شَهِیْدًا ثُمَّ لَا یُؤْذَنُ لِلَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَلَا هُمْ یُسْتَعْتَبُوْنَ ۟
و [یاد کن از] روزی که از هر امتی، گواهی [بر آنان] برمیانگیزیم؛ آنگاه به کسانی که کفر ورزیدند نه اجازۀ [سخن گفتن] داده میشود و نه از آنان خواسته میشود که پوزش بخواهند.
التفاسير:
85
:
16
وَاِذَا رَاَ الَّذِیْنَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ یُنْظَرُوْنَ ۟
و کسانی که ستم کردند، هنگامی که عذاب [آخرت] را میبینند؛ نه عذابشان سبک میشود و نه مهلت داده میشوند.
التفاسير:
86
:
16
وَاِذَا رَاَ الَّذِیْنَ اَشْرَكُوْا شُرَكَآءَهُمْ قَالُوْا رَبَّنَا هٰۤؤُلَآءِ شُرَكَآؤُنَا الَّذِیْنَ كُنَّا نَدْعُوْا مِنْ دُوْنِكَ ۚ— فَاَلْقَوْا اِلَیْهِمُ الْقَوْلَ اِنَّكُمْ لَكٰذِبُوْنَ ۟ۚ
کسانی كه شرک ورزیدند، وقتی شریكان خود را میبینند مىگویند: «پروردگارا، اینها بودند آن شریكانى كه ما به جاى تو مىخواندیم» و[لى شریكان،] سخنِ آنان را [اینگونه] رد مىكنند كه: «یقیناً شما دروغگویید».
التفاسير:
87
:
16
وَاَلْقَوْا اِلَی اللّٰهِ یَوْمَىِٕذِ ١لسَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟
در آن روز، در برابرِ الله، سرِ تسلیم میافكنند و دروغهایی که [دربارۀ شفاعتِ غیر الله] میبافتند همه محو و نابود میگردد.
التفاسير:
