قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - پاشتۇچە تەرجىمىسى-سەرفراز
بەت نومۇرى:
45
:
42
وَتَرٰىهُمْ یُعْرَضُوْنَ عَلَیْهَا خٰشِعِیْنَ مِنَ الذُّلِّ یَنْظُرُوْنَ مِنْ طَرْفٍ خَفِیٍّ ؕ— وَقَالَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِنَّ الْخٰسِرِیْنَ الَّذِیْنَ خَسِرُوْۤا اَنْفُسَهُمْ وَاَهْلِیْهِمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ ؕ— اَلَاۤ اِنَّ الظّٰلِمِیْنَ فِیْ عَذَابٍ مُّقِیْمٍ ۟
او ته به وګورې چې دوزخ ته وړاندې کولای شي نو د ذلت او سپکاوي له کبله به يې سرونه ښکته وي او د سترګو په کونجونو کې به په پټه، پټه د هغه په لور ګوري. او مؤمنان به وايې چې: رښتیني زیانمن همغه کسان دي چې د قیامت په ورځ يې خپل ځانونه او کورنۍ له زیان سره مخ کړل واورئ چې ظالمان به په تل پاتې عذاب کې وي.
التفاسير:
46
:
42
وَمَا كَانَ لَهُمْ مِّنْ اَوْلِیَآءَ یَنْصُرُوْنَهُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ— وَمَنْ یُّضْلِلِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ سَبِیْلٍ ۟ؕ
او هیڅ ډول دوستان به يي نه وي چې د الله له عذاب نه يې وژغوري او الله چې هر څوک بې لارې کړ نو بیا د هغه لپاره هیڅ لار نشته.
التفاسير:
47
:
42
اِسْتَجِیْبُوْا لِرَبِّكُمْ مِّنْ قَبْلِ اَنْ یَّاْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهٗ مِنَ اللّٰهِ ؕ— مَا لَكُمْ مِّنْ مَّلْجَاٍ یَّوْمَىِٕذٍ وَّمَا لَكُمْ مِّنْ نَّكِیْرٍ ۟
ای خلکو! د خپل رب خبره د هغې ورځې له راتګ نه وړاندې ومنئ چې د الله له لورې را روانه او هیڅ ډول تم کیدونکې نه ده. په هغه ورځ به مو د تیښتې ځای نه وي او نه به له خپلو ګناهونو انکار کولی شئ[۴]
[۴] د ایت ددې برخې نورې معنی ګاني دا دی: څوک به نه وي چې ستاسې په عذاب اعتراض وکړي. ۲ـ څانونه به ناکاره کولاری نه شي. ۳ـ ځانونه به ناپیژندلی شوي نشي کولی ۴ـ له کوم حال سره چې مخ شوي یاست هغه به نه شي یادولی ۵- په هغه به تاسې په خپله اعتراض نه شئ کولای ( فتح القدیر د امام الشوکانی)
التفاسير:
48
:
42
فَاِنْ اَعْرَضُوْا فَمَاۤ اَرْسَلْنٰكَ عَلَیْهِمْ حَفِیْظًا ؕ— اِنْ عَلَیْكَ اِلَّا الْبَلٰغُ ؕ— وَاِنَّاۤ اِذَاۤ اَذَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا ۚ— وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ اَیْدِیْهِمْ فَاِنَّ الْاِنْسَانَ كَفُوْرٌ ۟
نو ای محمده! که هغوی مخ واړولو ننو ته مو پرې ساتونکی نه يي لیږلی. ستا دنده یوازې رسونه ده او بس: او مونږ چې کله هم انسان ته د خپلې لورینې له مخې کوم رحمت وروڅکو، نو هغه پرې خوښي ښکاره کوي. او که د هغوی د خپلو لاسونو د کړنو له کبله ورته کومه ستونزه ورسیږي نو بیا همدا انسان ډير ناشکره وي.
التفاسير:
49
:
42
لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ ؕ— یَهَبُ لِمَنْ یَّشَآءُ اِنَاثًا وَّیَهَبُ لِمَنْ یَّشَآءُ الذُّكُوْرَ ۟ۙ
د اسمانونو او ځمکې واکمني یوازې د یو الله ده. څه يې چې خوښه شي پیدا کوي يې. چاته يي چې خوښه شي ښځینه اولاد ورکوي او چاته چې خوښه شي نارینه اولاد وربښي.
التفاسير:
50
:
42
اَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَّاِنَاثًا ۚ— وَیَجْعَلُ مَنْ یَّشَآءُ عَقِیْمًا ؕ— اِنَّهٗ عَلِیْمٌ قَدِیْرٌ ۟
او چا ته يې چې خوښه شي نارینه او ښځینه دواړه اولادونه ورکوي. او چا ته يې چې خوښه شي شنډيې ګرځوي. بې له شکه چې هغه په هر څه پوه او د هر څه توان لري.
التفاسير:
51
:
42
وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ اَنْ یُّكَلِّمَهُ اللّٰهُ اِلَّا وَحْیًا اَوْ مِنْ وَّرَآئِ حِجَابٍ اَوْ یُرْسِلَ رَسُوْلًا فَیُوْحِیَ بِاِذْنِهٖ مَا یَشَآءُ ؕ— اِنَّهٗ عَلِیٌّ حَكِیْمٌ ۟
هیڅ بشر ددې توان نه لري چې الله ورسره مخامخ خبرې وکړي. هو! له الله سره خبرې به په وحې وي، یا د پردې تر شا او یا به یو رسول ورلیږي نو په خپل حکم به هغه څه وحي کوي چې خوښه يي وي. په رښتیا چې هغه له هر څه پورته او د حکمت څښتن دی.
التفاسير:
