قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
علق
سۈرىنىڭ مەقسەتلىرىدىن:
الإنسان بين هدايته بالوحي وضلاله بالاستكبار والجهل.
انسان په وحي د لارښوونې او په لويۍ او ناپوهۍ د لار ورکۍ ترمنځ دی.
1
:
96
اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِیْ خَلَقَ ۟ۚ
اې رسوله! هغه څه ولوله چې الله يې درته وحي کوي؛ د خپل هغه پالونکي پر نوم پيل کوه چې ټول مخلوقات يې پيداکړي دي.
التفاسير:
2
:
96
خَلَقَ الْاِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ۟ۚ
او انسان يې د ټينګې وينې له ټوټې پيداکړ وروسته تردې چې هغه نطفه و.
التفاسير:
3
:
96
اِقْرَاْ وَرَبُّكَ الْاَكْرَمُ ۟ۙ
اې رسوله! ولوله هغه څه چې الله يې درته وحي کوي، او ستا هغه ډېر مهربانه پالونکی چې هيڅ کرم د هغه کرم ته نه شي رسېدلی، او هغه ډېر سخاوت او احسان والا دی.
التفاسير:
4
:
96
الَّذِیْ عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ۟ۙ
هغه ذات چې خط او ليکل يې په قلم ور وښودل.
التفاسير:
5
:
96
عَلَّمَ الْاِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ۟ؕ
انسان ته يې هغه څه وروښودل چې نه پرې پوهېدلو.
التفاسير:
6
:
96
كَلَّاۤ اِنَّ الْاِنْسَانَ لَیَطْغٰۤی ۟ۙ
په رېښنيا چې انسان بې لارې دی لکه ابوجهل چې په تېري کولو سره د الله له پولو واوخت.
التفاسير:
7
:
96
اَنْ رَّاٰهُ اسْتَغْنٰی ۟ؕ
له دې امله چې هغه کومه مرتبه او مال لري د هغو له امله بې پروايي وکړي.
التفاسير:
8
:
96
اِنَّ اِلٰی رَبِّكَ الرُّجْعٰی ۟ؕ
اې انسانه! پرته له شکه ستا پالونکي ته د قيامت په ورځ ورګرځېدل دي؛ نو هر څوک چې د څه وړ دی د هغو بدله به ورکړي.
التفاسير:
9
:
96
اَرَءَیْتَ الَّذِیْ یَنْهٰی ۟ۙ
ايا د ابوجهل ډېر حيروانوونکی حالت دې ليدلی چې ايسارول کوي.
التفاسير:
10
:
96
عَبْدًا اِذَا صَلّٰی ۟ؕ
زموږ بنده محمد صلی الله عليه وسلم چې کله له کعبې سره لمونځ کوي.
التفاسير:
11
:
96
اَرَءَیْتَ اِنْ كَانَ عَلَی الْهُدٰۤی ۟ۙ
آيا ته وينې که هغه ايسارل کړل شوی د خپل پالونکي له لوري پر لارښوونه او بصيرت وي؟!.
التفاسير:
12
:
96
اَوْ اَمَرَ بِالتَّقْوٰی ۟ؕ
او يا هغه خلکو ته له الله څخه د هغه د امرونو په پرځای کولو او له نواهيوو يې په ډډه کولو امر کوي، آيا دا ډول سړی بايد منع کړل شي؟!.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• رضا الله هو المقصد الأسمى.
د الله له لوري د خپل نبي صلی الله عليه وسلم درناوی چې د هغه لپاره يې ياد لوړ کړ.
• أهمية القراءة والكتابة في الإسلام.
د الله رضا تر ټولو لوړه موخه ده.
• خطر الغنى إذا جرّ إلى الكبر والبُعد عن الحق.
په اسلام کې د ليک او لوست اهميت.
• النهي عن المعروف صفة من صفات الكفر.
د شتمنۍ خطر کله چې هغه د لويۍ او له حقه د لرېوالي لامل کيږي.
• إكرام الله تعالى نبيه صلى الله عليه وسلم بأن رفع له ذكره.
له نېکۍ را ګرځول د کفر له صفتونو څخه يو صفت دی.
