قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
فجر
سۈرىنىڭ مەقسەتلىرىدىن:
بيان عاقبة الطغاة، والحكمة من الابتلاء، والتذكير بالآخرة.
د سرکښانو د پايلې او په ازموينه او آخرت ور په يادولو کې د حکمت بيان.
1
:
89
وَالْفَجْرِ ۟ۙ
الله پاک پر سهار لوړه وکړه.
التفاسير:
2
:
89
وَلَیَالٍ عَشْرٍ ۟ۙ
او الله د ذوالحجې میاشتې پر لسو لومړيو شپو لوړه وکړه.
التفاسير:
3
:
89
وَّالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ۟ۙ
او الله پر جفت او تاق شيانو لوړه وکړه.
التفاسير:
4
:
89
وَالَّیْلِ اِذَا یَسْرِ ۟ۚ
او پر شپه يې لوړه وکړه چې کله راشي، دوام وکړي او ولاړه شي او د دغو ټولو لوړو ځواب دا دی: چې تاسو ته به هرومرو پر خپلو اعمالو بدله درکول کيږي.
التفاسير:
5
:
89
هَلْ فِیْ ذٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِیْ حِجْرٍ ۟ؕ
ايا په دغو ياد شويو کې داسې قسم شته چې هوښيار ته قناعت ورکړي؟!.
التفاسير:
6
:
89
اَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ۟
اې رسوله! ودې نه ليدل چې پالونکي دې د هود پر قوم عاديانو څه وکړل کله چې هغوی رسول درواغجن وګڼلو؟!.
التفاسير:
7
:
89
اِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ۟
د عاد قبيله خپل نېکه ارم ته منسوبه ده چې ډېر اوږد و.
التفاسير:
8
:
89
الَّتِیْ لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ۟
هغه چې الله د هغو غوندې څوک په ښارونو کې نه وو پيداکړي.
التفاسير:
9
:
89
وَثَمُوْدَ الَّذِیْنَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ۟
او ايا ودې نه ليدل چې پالونکي دې د صالح پر قوم ثموديانو څه وکړل، هغه کسان چې د غرونو لويې ډبرې يې تراشلې، او له ډبرو يې کورونه جوړول.
التفاسير:
10
:
89
وَفِرْعَوْنَ ذِی الْاَوْتَادِ ۟
او ايا ودې نه ليدل چې پالونکي دې پر هغه فرعون څه وکړل چې هغه لره مېخونه وو او خلکو ته به يې عذاب پرې ورکولو.
التفاسير:
11
:
89
الَّذِیْنَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ۟
دغه ټول په ظلم او سرکښۍ کې له بريده واوښتل، هر يو په خپل ښار کې له بريده واوښتی.
التفاسير:
12
:
89
فَاَكْثَرُوْا فِیْهَا الْفَسَادَ ۟
او د کفر او ګناهونو په خپرولو سره يې ډېره ورانکاري پکې کړې وه.
التفاسير:
13
:
89
فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ۟ۚۙ
نو الله هغوی ته سخت عذاب ور وڅکلو، او له ځمکې يې له بېخه واېستل.
التفاسير:
14
:
89
اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ۟ؕ
اې رسوله! پرته له شکه پالونکی دې د خلکو کړنې څاري او ګوري، تر څو د ښو بدله جنت ورکړي او د بدو بدله په دوزخ سره ورکړي.
التفاسير:
15
:
89
فَاَمَّا الْاِنْسَانُ اِذَا مَا ابْتَلٰىهُ رَبُّهٗ فَاَكْرَمَهٗ وَنَعَّمَهٗ ۙ۬— فَیَقُوْلُ رَبِّیْۤ اَكْرَمَنِ ۟ؕ
خو د انسان طبيعت داسې دی چې کله يې پالونکی و ازمويي او عزت ورکړي، او د مال، اولاد او مرتبې پېرزوينه پرې وکړي، هغه دا ګومان کوي چې هغه د الله په وړاندې عزتمن دی؛ نو وايي: الله زه ونازولم ځکه چې زه يې د ناز وړ وم.
التفاسير:
16
:
89
وَاَمَّاۤ اِذَا مَا ابْتَلٰىهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهٗ ۙ۬— فَیَقُوْلُ رَبِّیْۤ اَهَانَنِ ۟ۚ
او کله يې چې وازمويي او روزي ورباندې تنګه کړي، نو بيا هغه دا ګومان کوي چې ګواکې هغه يې د خپل پالونکي په وړاندې سپک دی؛ نو وايي: پالونکي مې سپک کړم.
التفاسير:
17
:
89
كَلَّا بَلْ لَّا تُكْرِمُوْنَ الْیَتِیْمَ ۟ۙ
هيڅکله نه، امر داسې نه دی لکه دغه انسان يې چې فکر کړی چې نعمتونه د الله له خپل بنده څخه د خوښۍ دليل دی او سختۍ د دې خبرې دليل دی چې بنده د الله په وړاندې سپک دی، بلکې اصل خبره داده چې تاسو پر هغه څه چې الله یې روزي درکړې د يتيم درناوی نه کوئ.
التفاسير:
18
:
89
وَلَا تَحٰٓضُّوْنَ عَلٰی طَعَامِ الْمِسْكِیْنِ ۟ۙ
او ځينې مو ځينې نور هغه بې وزله ته په خوړو ورکولو نه هڅوي چې د ژوند تېرولو څه نه لري.
التفاسير:
19
:
89
وَتَاْكُلُوْنَ التُّرَاثَ اَكْلًا لَّمًّا ۟ۙ
او د کمزورو ښځو او يتيمانو حقوق په سختو خوړلو سره داسې خورئ چې د رواوالي خيال يې نه ساتئ.
التفاسير:
20
:
89
وَّتُحِبُّوْنَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ۟ؕ
او مال ډېر زيات خوښوئ، چې د الله په لار کې په لګولو يې د حرص له امله بخيلي کوئ.
التفاسير:
21
:
89
كَلَّاۤ اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكًّا دَكًّا ۟ۙ
په کار نه ده چې دا ستا عمل وي، در په ياد کړئ کله چې ځمکه سخته وخوځول شي او ولړزيږي.
التفاسير:
22
:
89
وَّجَآءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ۟ۚ
اې رسوله! چې کله ستا پالونکی د خپلو بندګانو ترمنځ د پرېکړې لپاره راشي او پرېښتې هم کتار کتار راشي.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• فضل عشر ذي الحجة على أيام السنة.
د ذوالحجې مياشتې د لسو ورځو غوراوی د ټول کال پر ورځو.
• ثبوت المجيء لله تعالى يوم القيامة وفق ما يليق به؛ من غير تشبيه ولا تمثيل ولا تعطيل.
د قيامت په ورځ د الله د راتګ ثبوت څرنګه چې د هغه له شان سره مناسب وي، پرته له تشبيه، تمثيل او تعطيل څخه.
• المؤمن إذا ابتلي صبر وإن أعطي شكر.
مؤمن چې کله وازمويل شي صبر کوي او کله څه ورکړل شي شکر وباسي.
