قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
22
:
6
وَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیْعًا ثُمَّ نَقُوْلُ لِلَّذِیْنَ اَشْرَكُوْۤا اَیْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِیْنَ كُنْتُمْ تَزْعُمُوْنَ ۟
او یاده کړه ورځ د قیامت کله چې به مونږ دوی ټول راجمع کړو، نه به پریږدو هیڅوک د دوی نه، بیا به مونږ د رټنې په ډول هغه چا ته ووایو چې د الله تعالی سره یې د نور چا بندګي کړې وه: هغه برخه وال مو چېرته دي چې په درغو مو دعوه کوله چې دوی د الله تعالی سره برخې والا دي.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• بيان الحكمة في إرسال النبي عليه الصلاة والسلام بالقرآن، من أجل البلاغ والبيان، وأعظم ذلك الدعوة لتوحيد الله.
په قرآن کریم سره د محمد - صلی الله علیه وسلم- د رالیږلو د حکمت بیانول، د دې لپاره چې خلکو ته یې ورسوي او ورته یې بیان کړي، او لدې ټولو اړین د الله تعالی یووالي ته بلنه.
• نفي الشريك عن الله تعالى، ودحض افتراءات المشركين في هذا الخصوص.
د الله تعالی څخه د شریک(ګډونوال) نفي کول، او پدې اړه د مشرکانو د تورونو له منځه وړل.
• بيان معرفة اليهود والنصارى للنبي عليه الصلاة والسلام، برغم جحودهم وكفرهم.
بیان د پیژندني د یهودو او نصاراو محمد صلی الله علیه وسلم لره، سره لدې چې انکار یې ترې کاوه او پرې کافر وو.
