قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
72
:
56
ءَاَنْتُمْ اَنْشَاْتُمْ شَجَرَتَهَاۤ اَمْ نَحْنُ الْمُنْشِـُٔوْنَ ۟
آيا تاسو د هغې ونه پيداکړې چې بلول کيږي، او که موږ يې پيداکوونکي يو پر تاسو د مهربانۍ له مخې؟!
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• دلالة الخلق الأول على سهولة البعث ظاهرة.
د لومړي پيدايښت دلالت د بېرته را پورته کولو په آسانتيا څرګند دی.
• إنزال الماء وإنبات الأرض والنار التي ينتفع بها الناس نعم تقتضي من الناس شكرها لله، فالله قادر على سلبها متى شاء.
د اوبو اورول، د ځمکې را شنه کول او د داسې اور بلول چې خلک ګټه ترې پورته کوي داسې نعمتونه دي چې له خلکو د الله د شکر اېستلو غوښتنه کوي، چې الله يې په بېرته اخېستلوځواکمن دی کله چې وغواړي.
• الاعتقاد بأن للكواكب أثرًا في نزول المطر كُفْرٌ، وهو من عادات الجاهلية.
دا عقيده لرل چې د باران په اورولو کې ستوري اغېز لري کفر دی، او دا د جاهليت له عادتونو څخه دی.
