قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
20
:
41
حَتّٰۤی اِذَا مَا جَآءُوْهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَاَبْصَارُهُمْ وَجُلُوْدُهُمْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
آن تردې چې دوی هغه اورته راشي چې ور ټېل وهل شوي به وي، او له هغه څه انکار وکړي چې په دنيا کې يې کول، نو غوږونه، سترګې او پوستکي به يې د هغوی پر خلاف د هغه کفر او ګناهونو شاهدي ورکړي چې په دنيا کې يې کول.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.
له حق څخه مخ اړول په دنيا او آخرت کې د تباهيو لامل دی.
• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.
پر ځواک دوکه کیدل او کبر دواړه د حق له منلو څخه مانع دي.
• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.
د کافرانو لپاره به د دنيا او آخرت عذاب يوځای کړل شي.
• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.
د غړو د خپلو څښتنانو پر خلاف شاهدي ورکول.
