قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
20
:
28
وَجَآءَ رَجُلٌ مِّنْ اَقْصَا الْمَدِیْنَةِ یَسْعٰی ؗ— قَالَ یٰمُوْسٰۤی اِنَّ الْمَلَاَ یَاْتَمِرُوْنَ بِكَ لِیَقْتُلُوْكَ فَاخْرُجْ اِنِّیْ لَكَ مِنَ النّٰصِحِیْنَ ۟
کله چې خبر خپور شو، د ښار له لرې سيمې يو سړی تېز په منډه راغی پر موسی له نيولو وېرېدلو ويې ويل: ای موسی! پرته له شکه د فرعون د قوم سرداران ستا د وژلو مشوره کوي؛ نو له ښاره ووځه، پرته له شکه زه ستا لپاره د خېر غوښتونکو څخه يم، پرتا وېرېږم چې هغوی به دې ونيسي او وبه دې وژني.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• الاعتراف بالذنب من آداب الدعاء.
خپله ګناه منل د دعا له آدابو څخه دي.
• الشكر المحمود هو ما يحمل العبد على طاعة ربه، والبعد عن معصيته.
ښه شکر اېستل دا دي چې بنده د خپل پالونکي پيروي وکړي او له سرغړونې يې لرې شي.
• أهمية المبادرة إلى النصح خاصة إذا ترتب عليه إنقاذ مؤمن من الهلاك.
نصيحت ته بیړه کول په ځانګړي ډول کله چې پرې د يو مؤمن له تباهۍ څخه خلاصون مرتب وي.
• وجوب اتخاذ أسباب النجاة، والالتجاء إلى الله بالدعاء.
د خلاصون د لارو غوره کولو لازموالی او الله ته په دعا سره پناه وړل.
