قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
157
:
26
فَعَقَرُوْهَا فَاَصْبَحُوْا نٰدِمِیْنَ ۟ۙ
نو پر وژلو يې په يوه خوله شول؛ چې تر ټولو بد بخته يې هغه ووژله، بيا هغوی پر هغه څه پښېمانه شول، کله چې پر ځانونو د خامخا راښکته کېدونکي عذاب په اړه پوه شول، خو دغه پښېمانۍ د عذاب د ليدو پر مهال هغوی ته کومه ګټه نه رسوله.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• توالي النعم مع الكفر استدراج للهلاك.
له کفر سره د نعمتونو پرله پسې والی د تباهۍ لپاره استدراج دی.
• التذكير بالنعم يُرتجى منه الإيمان والعودة إلى الله من العبد.
د نعمتونو يادونه د ايمان راوړلو هيله پيدا کوي او بنده د الله لوري ته راګرځوي.
• المعاصي هي سبب الفساد في الأرض.
ګناهونه په زمکه کې د ورانکارۍ لامل دي.
