قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
137
:
26
اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
دا يوازې د پخوانيو دين دی، د هغوی عادات او خويونه دي.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• توالي النعم مع الكفر استدراج للهلاك.
له کفر سره د نعمتونو پرله پسې والی د تباهۍ لپاره استدراج دی.
• التذكير بالنعم يُرتجى منه الإيمان والعودة إلى الله من العبد.
د نعمتونو يادونه د ايمان راوړلو هيله پيدا کوي او بنده د الله لوري ته راګرځوي.
• المعاصي هي سبب الفساد في الأرض.
ګناهونه په زمکه کې د ورانکارۍ لامل دي.
