قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
بەت نومۇرى:
21
:
25
وَقَالَ الَّذِیْنَ لَا یَرْجُوْنَ لِقَآءَنَا لَوْلَاۤ اُنْزِلَ عَلَیْنَا الْمَلٰٓىِٕكَةُ اَوْ نَرٰی رَبَّنَا ؕ— لَقَدِ اسْتَكْبَرُوْا فِیْۤ اَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِیْرًا ۟
او هغو کافرانو چې له موږ سره يې د مخامخېدو هيله نه لرله او زموږ له سزا نه وېرېدل وويل: ولې موږ ته الله پرېښتې را کوزې نه کړې چې موږ يې د محمد له رېښتيولۍ خبر کړي وای؟يا مو خپل پالونکی مخامخ لېدلی وای چې موږ يې پردې خبر کړي وای؟تر دې چې د دغوکسانو په زړونو کې لويي دومره زياته شوه چې له ايمان راوړلو يې منع کړل او په خپله وينا په کفر او سرکښۍ کې له دغه بريده واوښتل.
التفاسير:
22
:
25
یَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلٰٓىِٕكَةَ لَا بُشْرٰی یَوْمَىِٕذٍ لِّلْمُجْرِمِیْنَ وَیَقُوْلُوْنَ حِجْرًا مَّحْجُوْرًا ۟
کومه ورځ چې کافران د خپل مرګ پر مهال، په برزخ کې، د بيا راژوندي کېدو پرمهال، چې حساب ته بېول کيږي او کله چې اور ته ننه اېستل کيږي پرښتې وويني: په دغو حالتونو کې به هغوی لره هيڅ ښه زيری نه وي، په خلاف د مؤمنانو، او پرښتې به ورته ووايي: پر تاسو د الله له لوري زيری ناروا او حرام کړل شوی دی
التفاسير:
23
:
25
وَقَدِمْنَاۤ اِلٰی مَا عَمِلُوْا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنٰهُ هَبَآءً مَّنْثُوْرًا ۟
او کوم ښه او د خير کار چې کافرانو په دنيا کې کړی هوډ مو کړی چې د هغوی د کفر له امله يې په له منځه وړلو او د ګتې په نشتون کې د هغه شيندل شوي ګرد غوندې وګرځوو چې يو ليدونکی يې له کړکۍ څخه د داخل شوي لمر په رڼا کې ويني.
التفاسير:
24
:
25
اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ یَوْمَىِٕذٍ خَیْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَّاَحْسَنُ مَقِیْلًا ۟
هغه مؤمنان چې جنتيان دي په دغه ورځ به په غوره ځای کې وي او په دنيا کې به د غرمې له خوب ځای څخه د دغو کافرانو څخه ډېر غوره وي، دغه پر الله د هغوی د ايمان او هغوی د نېک عمل له کبله.
التفاسير:
25
:
25
وَیَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَآءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلٰٓىِٕكَةُ تَنْزِیْلًا ۟
ياد کړه ای رسوله! په کومه وځ چې له نرۍ سپينې وريځې څخه آسمان څېرې کړل شي او پرېښتې د هغوی د زياتوالي له امله د راپاڅېدلو ميدان ته په پرله پسې ډول را کوزې کړو.
التفاسير:
26
:
25
اَلْمُلْكُ یَوْمَىِٕذِ ١لْحَقُّ لِلرَّحْمٰنِ ؕ— وَكَانَ یَوْمًا عَلَی الْكٰفِرِیْنَ عَسِیْرًا ۟
هغه پاچايي چې حقه او تلپاتې پاچايي ده د قيامت په ورځ يوازې رحمان ذات لره ده، او دغه ورځ به پر کافرانو سخته وي پر خلاف د مؤمنانو چې پر هغوی به آسانه وي.
التفاسير:
27
:
25
وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلٰی یَدَیْهِ یَقُوْلُ یٰلَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُوْلِ سَبِیْلًا ۟
ای رسوله! په ياد کړه په کومه ورځ چې ظالم د رسول صلی الله عليه وسلم د پيروۍ د پرېښودو له امله د سختې پښېمانۍ له کبله خپل لاسونه چيچي وايي به: کاشکي مې په هغه څه کې د رسول پيروي کړې وای چې هغه د خپل پالونکي لخوا راوړي دي، او له هغه سره مې د بريا لار نېولې وای.
التفاسير:
28
:
25
یٰوَیْلَتٰی لَیْتَنِیْ لَمْ اَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیْلًا ۟
او له سخت افسوسه به وايي په داسې حال کې چې د ځان لپاره به تباهي رابولي: های های کاشکي مې فلانی کافر دوست نه وای ګرځولی.
التفاسير:
29
:
25
لَقَدْ اَضَلَّنِیْ عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ اِذْ جَآءَنِیْ ؕ— وَكَانَ الشَّیْطٰنُ لِلْاِنْسَانِ خَذُوْلًا ۟
پرته له شکه دغه کافر ملګري زه له قرآن څخه وروسته له هغه واړولم چې ماته د رسول له لارې راورسېدی، او شيطان د انسان زيات پرېښودونکی دی، کله چې هم پر هغه سختي راشي له هغه بېزاره کيږي.
التفاسير:
30
:
25
وَقَالَ الرَّسُوْلُ یٰرَبِّ اِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوْا هٰذَا الْقُرْاٰنَ مَهْجُوْرًا ۟
او رسول د خپل قوم له حال څخه د شکايت په توګه هغه ورځ وويل: ای زما پالونکيه! بېشکه زما هغه قوم چې زه دې ورلېږلی وم دغه قرآن پرېښود او مخ يې ترې واړوه.
التفاسير:
31
:
25
وَكَذٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِیْنَ ؕ— وَكَفٰی بِرَبِّكَ هَادِیًا وَّنَصِیْرًا ۟
ای رسوله! لکه څنګه چې ته د خپل قوم لخوا له کړاو او له خپلې لارې د ايسارولو سره مخ شوې، همدارنګه مو له مخکېنيو انبياوو څخه د هر نبي لپاره د هغه له ګناهکار قوم څخه دښمن ګرځولی و، پالونکی دې د لارښوونکي په توګه بسنه کوي چې حق ته لارښوونه کوي او د مرستندوی په توګه بسنه کوي چې د دښمن پر خلاف دې مرسته کوي.
التفاسير:
32
:
25
وَقَالَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْاٰنُ جُمْلَةً وَّاحِدَةً ۛۚ— كَذٰلِكَ ۛۚ— لِنُثَبِّتَ بِهٖ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنٰهُ تَرْتِیْلًا ۟
او هغه کسان چې پر الله يې کفر کړی وايي: ولې دغه قرآن پر رسول يو ځل نازل نه کړای شو، چې بېل بېل نه وای پرې نازل کړای شوی، ای رسوله! موږ همدارنګه قرآن بېل بېل نازل کړ تر څو يې په څو څو ځلې نازلولو ستا زړه ته آرام درکړو، او همداسې لږ لږ مو نازل کړ د پوهاوي او يادولو د آسانتيا لپاره.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• الكفر مانع من قبول الأعمال الصالحة.
کفر د ښو اعمالو د قبلېدو خنډ دی.
• خطر قرناء السوء.
د ناوړه ملګرو دملګرتيا خطر.
• ضرر هجر القرآن.
د قرآن د پرېښودلو زيان.
• من حِكَمِ تنزيل القرآن مُفَرّقًا طمأنة النبي صلى الله عليه وسلم وتيسير فهمه وحفظه والعمل به.
د قرآن په بېل بېل نازلولو کې يو حکمت د نبي صلی الله عليه وسلم ډاډګېرنه، پر قرآن د پوهاوي، يادولو او پر هغه د عمل کولو آساتيا ده.
