قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
45
:
21
قُلْ اِنَّمَاۤ اُنْذِرُكُمْ بِالْوَحْیِ ۖؗ— وَلَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَآءَ اِذَا مَا یُنْذَرُوْنَ ۟
ته ووایه -ای پېغمبره-: بېشکه زه ویروم تاسې -ای خلکو- د الله تعالی له عذابه په هغې وحې سره چې ما ته یې زما رب کوي، او د حق نه کاڼه خلک نه اوري هغه څه چې دوی ورته رابلل کېږي په اورېدلو د قبلولو سره کله چې ورته د الله تعالی د عذابه وېره ورکېدلی شي.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• نَفْع الإقرار بالذنب مشروط بمصاحبة التوبة قبل فوات أوانها.
په ګناه باندې اقرار کول انسان لره فاېده ورکوي خو په شرط د توبې کولو مخکې د دې نه چې د توبې وخت تېر شي.
• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.
د الله تعالی لپاره د عدل ثابتول، او له هغه نه د ظلم نفي کول.
• أهمية قوة الحجة في الدعوة إلى الله.
د الله تعالی طرف ته په دعوت کولو کې د قوي دلېل اهمیت.
• ضرر التقليد الأعمى.
د ړوند تقلید (پیروۍ) خطر او ضرر.
• التدرج في تغيير المنكر، والبدء بالأسهل فالأسهل، فقد بدأ إبراهيم بتغيير منكر قومه بالقول والصدع بالحجة، ثم انتقل إلى التغيير بالفعل.
د ناروا په بدلون کې له تدرج کار اخېستل او له آسانه پيلول،؛ نو ابراهيم د خپل قوم په ناروا کې بدلون لومړی په وينا او حجت راګرځولو پيل کړ, بيا يې په لاس بدلون راوستلو ته مخه کړه.
