قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پاشتۇچە تەرجىمىسى
61
:
19
جَنّٰتِ عَدْنِ ١لَّتِیْ وَعَدَ الرَّحْمٰنُ عِبَادَهٗ بِالْغَیْبِ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ وَعْدُهٗ مَاْتِیًّا ۟
جنتونه د اوسېدلو او امن دي هغه چې وعده یې کړې رحمان ذات د خپلو نیکانو بندګانو سره د نه لیدلو په حالت کې چې خامخا به یې ورته داخلوي، او دوی لا تر اوسه نه دی لیدلی نو ایمان یې پرې راوړی، نو وعده د الله تعالی په جنت سره -او اګر که نه یې دی لیدلی- خامخا راتلونکې ده.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• حاجة الداعية دومًا إلى أنصار يساعدونه في دعوته.
دعوت کوونکی همېشه داسې ملګرو ته ضرورت لري چې د دې سره په دعوت کې مرسته وکړي.
• إثبات صفة الكلام لله تعالى.
د الله تعالی لپاره د خبرو کولو د صفت ثبوت.
• صدق الوعد محمود، وهو من خلق النبيين والمرسلين، وضده وهو الخُلْف مذموم.
ریښتوني وعده ستایلی شوی صفت دی، او دا د انبیاو او رسولانو له صفاتو دي، او د دې برعکس وعده خلافي ده او د دې بدي ویل شوې.
• إن الملائكة رسل الله بالوحي لا تنزل على أحد من الأنبياء والرسل من البشر إلا بأمر الله.
یقینا ملاېکې د وحې راوړلو لپاره د الله تعالی استازي دي د انسانانو څخه په هیڅ یو نبي او رسول نه رانازليږي مګر د الله تعالی په امر.
