[1] საუბარია შუამავალ მუჰამმედის ﷺ ბიძა აბუ ლაჰაბზე, მისი ნამდვილი სახელია ‘აბდუ-ლ’უზზა. ის და მისი მეუღლე განსაკუთრებით გამოირჩევოდნენ შუამავლისა და მისი მოძღვრების მიმართ მტრობაში. ყველა არაფერს იშურებდნენ იმისთვის, რომ მუჰამმედ შუამავლისთვის ﷺ თუნდაც მცირეოდენ მწუხარება და ტკივილი მიეყენებინათ ან ხალხი ისლამისგან დაებრკოლებინათ. სურა იწყება წყევლით „ხელები გაუხმეს“ ეს არაბული გამოთქმის ერთ-ერთი ფორმაა, როდესაც ამბობენ ნაწილს და გულისხმობენ მთლიანს. აქ კონკრეტულად ხელების გახმობაზე უფრო მთლიანად მოსპობა განადგურებაზეა საუბარი, როგორც ფიზიკურად ასევე იდეოლოგიურადაც. საყურადღებოა ის ფაქტიც, რომ სურა საკმაოდ ადრე ისლამის პირველ წლებში, მექქას პერიოდში ჩამოევლინა. აბუ ლაჰაბს და მის ოჯახს საკმაოდ დიდი დრო ქონდა, რომ ფორმალურად მაინც მიეღო ისლამი და ეს სურა გაეცრუებინა, თუმცა ისინი ბოლომდე ისლამის მტრებად დარჩნენ და ზუსტად ახდა უზენაესი ალლაჰის სიტყვა. ისლამის პირველ წლებში აბუ ლაჰაბის გარდა სხვა მრავალი მტრები ყავდა, რომლებმაც მოგვიანებით ისლამი მიიღეს, მათ შორის აბუ სუფიანმა ისლამის ბოლო წლებში, მექქას აღების დროს აღიარა ისლამი. თუმცა აბუ ლაჰაბისა და მისი ცოლის შესახებ იმთავითვე გაცხადებული იყო რომ ისინი ბოლომდე ურწმუნოებად დარჩებოდნენ და იმქვეყნად ჯოჯოხეთის მკვიდრნი იქნებოდნენ.