قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ فۇلانىچە تەرجىمىسى
116
:
37
وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
Men walli ɓe e Fir'awna e konu mun, ɓe fooli ayɓe maɓɓe ɓen.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• قوله: ﴿فَلَمَّآ أَسْلَمَا﴾ دليل على أن إبراهيم وإسماعيل عليهما السلام كانا في غاية التسليم لأمر الله تعالى.
Ko Alla daali kon: "Nde ɓe jebbilaninoo (yamiroore Amen nden)", hino tinndina wonnde Ibraahiima e Ismaa'iila (yo ɓe his) ko haɗtunooɓe e jebbilanagol yamiroore Alla nden.
• من مقاصد الشرع تحرير العباد من عبودية البشر.
Hino jeyaa e paandale sar'ia on: rinɗingol jeyaaɓe ɓen, maccinireede woɗɓe e maɓɓe.
• الثناء الحسن والذكر الطيب من النعيم المعجل في الدنيا.
Mantoore e jantoore labaande, ko jeyaaɗum e neema adintinaaɗo aduna.
