قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - دىريىچە تەرجىمىسى - مۇھەممەد ئەنۋەر بەدخشانى
حاقه
1
:
69
ٱلۡحَآقَّةُ
حاقه (حادثۀ ثابت و واقع شدنی).
التفاسير:
2
:
69
مَا ٱلۡحَآقَّةُ
چیست آن حاقه (حادثۀ ثابت و واقع شدنی)؟
التفاسير:
3
:
69
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ
و تو چه میدانی که آن حاقه (حادثۀ ثابت و واقع شدنی) چیست؟
التفاسير:
4
:
69
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ
قوم ثمود و عاد آن حادثۀ کوبنده و واقع شدنی را تکذیب نمودند.
التفاسير:
5
:
69
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ
اما ثمود به (وسیلۀ) آواز سخت و مرگبار هلاک شدند.
التفاسير:
6
:
69
وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ
و اما عاد به (وسیلۀ) تندبادی سرد و سوزنده هلاک شدند.
التفاسير:
7
:
69
سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ
که الله آن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنان مسلط کرد آنگاه مردمان را میدیدی که روی زمین افتادهاند و گویی تنههای پوک درختان خرمااند.
التفاسير:
8
:
69
فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ
پس آیا میبینی که اثری از آنها باقی مانده باشد؟
التفاسير:
9
:
69
وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهالی قریههای زیر و زبر شده (قوم لوط) مرتکب گناه و نافرمانی شدند.
التفاسير:
10
:
69
فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً
زیرا آنان از (فرمان) فرستادۀ پروردگارشان نافرمانی کردند، و الله ایشان را به سختی گرفت.
التفاسير:
11
:
69
إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ
البته وقتی که آب (به امر ما) طغیان کرد، شما را در کشتی روان برداشتیم.
التفاسير:
12
:
69
لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ
تا آن (عذاب) را برایتان پندی قرار دهیم و گوشهایی شنوا آن را به خاطر بسپارد.
التفاسير:
13
:
69
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ
پس چون در صور دمیده شود یک دمیدنی.
التفاسير:
14
:
69
وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ
و زمین و کوهها برداشته شوند، پس يکباره درهم کوبیده شوند.
التفاسير:
15
:
69
فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
پس در آن روز واقعه (قیامت) رخ دهد.
التفاسير:
16
:
69
وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ
و آسمان (نیز) بشگافد و در آن روز سست گردد.
التفاسير:
17
:
69
وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ
و فرشتهها بر اطراف آن (آسمان) خواهند بود و عرش پروردگارت را در آن روز هشت فرشته بالای سر خود حمل میکنند.
التفاسير:
18
:
69
يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ
در آن روز شما (به بارگاه پروردگارتان) عرضه میشوید، هیچ پوشیدۀ شما (که آنرا انجام داده بودید) مخفی نماند.
التفاسير:
19
:
69
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ
پس هر کس که نامۀ اعمالش به دست راستش داده شود (شادی کنان) میگوید: بگیرید نامۀ اعمال مرا بخوانید.
التفاسير:
20
:
69
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ
چون من یقین داشتم که البته با حساب خودم روبرو خواهم شد.
التفاسير:
21
:
69
فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ
پس او در زندگانی خوش و رضایت بخش خواهد بود.
التفاسير:
22
:
69
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ
در بهشت (بسیار) بلند خواهد بود.
التفاسير:
23
:
69
قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ
که میوۀ آن در دسترس است.
التفاسير:
24
:
69
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ
(گفته میشود) گوارا بخورید و بنوشید به (پاداش) آنچه در روزگاران گذشته انجام میدادید.
التفاسير:
25
:
69
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ
و اما کسی که نامۀ اعمالش به دست چپش داده شود، پس میگوید: ای کاش نامهام بمن داده نمیشد.
التفاسير:
26
:
69
وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ
و (ای کاش) نمیدانستم که حساب من چیست.
التفاسير:
27
:
69
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ
و ای کاش مرگ فیصله کننده و پایان کارم بود.
التفاسير:
28
:
69
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ
دارایی من هیچ نفعی بمن نرساند.
التفاسير:
29
:
69
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ
قدرت و پادشاهی من از دستم رفت.
التفاسير:
30
:
69
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
(گفته میشود) او را بگیرید، پس به زنجیرش کشید.
التفاسير:
31
:
69
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ
باز او را در دوزخ داخل کنید.
التفاسير:
32
:
69
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ
باز در زنجیری که درازی آن هفتاد گز باشد او را ببندید.
التفاسير:
33
:
69
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ
چون او به الله بزرگ ایمان نمیآورد.
التفاسير:
34
:
69
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
و (مردم را) بر طعام دادن مسکین ترغیب نمیکرد.
التفاسير:
35
:
69
فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ
پس او امروز در این جا هیچ دوست مهربانی ندارد.
التفاسير:
36
:
69
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ
و نه طعامی دارد جز زرداب دوزخیان.
التفاسير:
37
:
69
لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِـُٔونَ
که جز گنهگاران آن را نمیخورند.
التفاسير:
38
:
69
فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ
پس قسم به آنچه میبینید.
التفاسير:
39
:
69
وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ
و به آنچه نمیبینید.
التفاسير:
40
:
69
إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ
که این (قرآن) سخن فرستاده (فرشته) بزرگوار است.
التفاسير:
41
:
69
وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ
و آن سخن شاعری نیست، اندکی ایمان میآورید.
التفاسير:
42
:
69
وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ
و (قرآن) گفتۀ غیبگو و کاهن نیست، اندکی عبرت میگیرید.
التفاسير:
43
:
69
تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(بلکه) از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است.
التفاسير:
44
:
69
وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ
و اگر (بالفرض) پیغمبر بعضی از سخنان را به دروغ به ما نسبت میکرد.
التفاسير:
45
:
69
لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ
البته او را با قدرت میگرفتیم.
التفاسير:
46
:
69
ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ
باز رگ دلش را قطع میکردیم.
التفاسير:
47
:
69
فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ
پس هیچ کس از شما منع کنندهای (جزای ما) از او نیست.
التفاسير:
48
:
69
وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ
البته قرآن برای پرهیزگاران نصیحت و پند است.
التفاسير:
49
:
69
وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ
و البته ما به یقین میدانیم که برخی از شما تکذیبکنندهاید.
التفاسير:
50
:
69
وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
و البته آن (تکذیب) مایۀ حسرت بر کافران است.
التفاسير:
51
:
69
وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ
و البته آن (قرآن سخن) حق و یقینی است.
التفاسير:
52
:
69
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
پس نام پروردگار بزرگت را به پاکی یاد کن.
التفاسير:
